głodne

[anastazja]

wyłaniają się z zakamarków
jak porozrzucane pisklęta
punktem zaczepienia
spódnica matki

głodne spojrzenia przesypane
przez puste ręce
cięższe od bólu

garściami strąca resztki siebie
oddechem wyschniętej piersi
zagłuszy głód

rzucając przekleństwa


druga wersja


wyłaniają się z zakamarków

jak porozrzucane pisklęta
przesypują spojrzenia
przez puste ręce matki

za małe by udawać
sytość
garściami strąca resztki
siebie

w hierachii społecznej
zabrakło miejsca

[Alek Osiński]

Odnoszę wrażenie jakbym ostatnio już czytał u Ciebie ten wiersz,
ale chyba w nieco innej wersji. Pod innym tytułem?

Pozdrowienia

[Leszek Sobeczko]

przez warstwę metaforyczną nie mogę przebić się do sedna wypowiedzi, to jest moja wina, ale próbując zrozumieć, przywołałem obraz półsierot, albo wielkiej biedy, i na pewno nie po myśli autorki, za co przepraszam, trochę myli żonglowanie formą osobową, coś jednak musiało mi umknąć, wrócę
pozdrawiam

[jaga]

garściami strąca resztki siebie
oddechem wyschniętej piersi
zagłusza głód -

[anastazja]

Al - właśnie sama nie byłam pewna, czy wkleiłam tutaj. Szukałam go, ale nie zauważyłam. Forma trochę poprawiona, masz rację, dobrze kojarzysz.
Może ktoś z Administracji zwróci uwagę i jeden wykasuje.

Pozdrawiam.



Leszku - nie przepraszaj, trafiłeś w tę wielką biedę. Gdyby interpretacja była inna, myślę, że po to piszemy w ten sposób, by każdy znalazł coś dla siebie.

Dziękuję.

Dodano -- 02 cze 2012, 19:26 --

jaga - psia kość, gdzie Twoje wiersze? Dawaj coś, bo Ci miotłę zabiorę i przestaniesz latać.

[witek kiejrys]

anastazjo, dobry wiersz.
z przyjemnością czytam,
pozdrawiam

[anastazja]

Dziekuję Witku.

Serdecznie pozdrawiam.

[Sede Vacante]

Smutny, prawdziwy.
Taki wiersz z gatunku tych, które nie pozostawiają domysłów i złudzeń.
Mówią wprost o pewnych dramatycznych zjawiskach i na pewno dotrą szczególnie do "bezpośrednio zainteresowanych", choć nie tylko.
Tez tak kiedyś miałem, więc doskonale rozumiem co czuje głodne dziecko.
Więc przybijam piątkę - "dałaś radę" oddać klimat głodu.

[Withkacy]

1.wyłaniają
szukają
przesypują

zbyt się nakładają, jeśli zależy Ci na tym wierszu

2.w spódnicy matki, czy matki w spódnicy
3. druga strofka najlepsza

4.

[anastazja]

Jestem niezmiernie wdzięczna Wit. - zmieniłam, dorzucając inne wersy.

Pozdrawiam serdecznie.