trudno zapomnieć

[anastazja]

gdzie dach rzuca cień
przytulam jaśminy
pająka dom lokator bez czynszu

na wyłączność
nocne szeptuchy i garść tajemnic
zakopanych pod śliwą

zmarszczone jak kora dłonie
gładziły
mruczki bezdomne

czekają na pustym podwórku
pod gołym niebem

wiatr
unosi energię

ciepłych rąk


03.06.2012

[Alek Osiński]

nocne szeptuchy i garść tajemnic
zakopanych pod śliwą
zmarszczone jak kora dłonie

gładziły

mruczki bezdomne
czekają na pustym podwórku
pod gołym niebem

wiatr
unosi energię ciepłych rąk

Podoba się, a szczególnie ta część
puenta wymiata

[Gloinnen]

Dla mnie jednak "labirynty wspomnień" nie są porywającą metaforą. Tak na wstępie trochę odstraszają.

Później jest pięknie, taki powrót do przeszłości, jak we śnie. Kojarzy mi się ze starymi kamienicami w małych miasteczkach, zapomnianych przez ludzi i czas. Puste podwórka, koty, staruszki wynoszące im miskę jedzenia, wiatr leciutko poruszający liśćmi na gałęziach starej mirabelki...

Szeptuchy - przeczytałam przed chwilą (bom dociekliwa), że są to jakby "znachorki", babki zamawiające, zaklinające... (Podlasie) To też jest doskonały obraz i właśnie dopiero teraz wiersz odsłonił przede mną wszystkie swoje znaczenia, swoją głębię...

Zaklinanie rzeczywistości, aby ją utrwalić, zatrzymać? Zaklinanie czasu, który nieubłaganie przemija? Ten świat już odchodzi w przeszłość, a jednak nie pozwala się zapomnieć, jak podkreśla tytuł utworu. Jest bowiem bardzo mocno zakorzeniony w ludzkich sercach, w pamięci (nie tylko indywidualnej, lecz także i zbiorowej) a także w tradycji, która jednak nie da się tak łatwo wymazać...

Podoba mi się wiersz, pointa doskonale nawiązuje do kobiet leczących modlitwą, posiadających niezwykłą moc. To właśnie one stanowią klucz do tekstu, nadają sens każdemu słowu. Tak ja to widzę...



Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

Al - pierwsza zwrotka zmieniona, dalej jak lubisz.

Dziękuję



Tak Glo. prawda, nie wiem dlaczego wklejam czasem wytarte frazy, nie ma jest inna.
Dziękuję

[Alek Osiński]

No i jeszcze lepiej

[anastazja]

Jesteś miły(a)? Al -

[Sede Vacante]

Romantycznie się zrobiło, czy raczej sentymentalnie, jak często u ciebie;)
Za to znów muszę ci napisać, że lubię, bo jak nie lubić?;)

[anastazja]

I znow musze napisac dziekuje (wybacz czcionke, bez znakow polskich).

Buziaki.

[Arti]

to jest dobry wiersz
czytałem go kilka razy
mam pomysł na rozbicie puenty, co Ty na to?

"wiatr
unosi energię

ciepłych rąk"

Pozdr.

[Ewa Włodek]

opustoszałe podwórko, bezpańskie koty i pajak, biorący w posiadanie dom, w którym pozostała pustka...I snujące się wokół wspomnienia...
Nastrojowo, lirycznie o przemijaniu, o tęsknocie...


Pozdrawiam Cię, Anastazjo, z uśmiechami...
Ewa