zabić w sobie lighta

[Arti]

zabić w sobie lighta


I

nie ucieknę od siebie sztuczki dobre na chwilę
krzyż wystawia rękę
niesie mnie od nowa
w uśmierzający mrok

ktoś strzela
skurwysyn ma dobre oko
to musi być light
mści się za coś czego nie pamiętam
może oplułem jego matkę albo ktoś inny opluł
wskazała mnie

nie masz ochoty wdawać się w dyskusje
łykasz proszki
a gdy ciemność wyciąga ręce

light powraca
czai się na dachu

steruje słońcem

II

utopia nie istnieje
w ogłuszającym świecie
szybciej dociera litera
niż głos
a to kurwa smutne

grzebiemy w cudzych klockach zamiast stawiać własne
[skojarzenia z gównem nieprzypadkowe]

...

boże
pozwól zabić tego lighta
zakopać krzyż
i wprowadź do piekła
bym mógł dalej zabijać


smakują owoce zemsty
wyrzygam pestki
ułożę z nich list

III

mamo
nie mówiłem o lighcie
wstydząc że znajdziesz najgorsze z rozwiązań
[które jak czas pokazał zawsze były trafne]

mamo
bałem się światła
które uwierz może być zimne

mamo
byłaś blisko choć o tym nie wiedziałaś
twoje świeczki zapalane w oknie
wywracały wnętrzności

mamo
ty jesteś tym lightem
który doprowadza do obłędu
przy wstawaniu z błogich upadków

mamo
twoja pomoc zabierała mi życie
za każdym razem miałem go mniej i mniej
zostało tyle ile w nocnej ćmie

mamo
ćmy lecą do światła

zbiłem skrzydłami żarówkę

...

telefon dalej niż można sięgnąć
jebana zapaść
to nie możesz być ty
light jest kimś innym
może ojciec

trudno o rozmowę
z jedynymi słusznymi
do tego stopnia
że przestałem się liczyć
dom to nie wojsko
z oficerem w roli

uciekłem
niczym pies bez smyczy

IV

kim jest ten light
który pierwszy rzucił kamieniem
dał przyzwolenie
za nim poszli inni

przepraszam przepraszam przepraszam

a niech was piekło
lighty pierdolone

dlaczego

V

nieufność
zamiast modlitwy
kilka butelek dalej od babilonu

zimno
chmury przykryły słońce
za chwilę padnie strzał

na oślep po torach na oślep

...

mamo
gdzie jestem

mamo
nie płacz proszę
ostatni raz przysięgam
wszystko się odmieni

matka zapali znicz

[Alek Osiński]

Interesujące, trochę nierówne moim zdaniem, ale
miejscami wydaje mi się celne, zresztą to temat,
do którego można podchodzić z tak różnych stron
i pod tak wieloma różnymi kątami,
że możliwe są właściwie tylko wariacje na temat, takie jak ta...

Mnie zainteresowało, Pozdrawiam

[pietrek]

za alem, nie ma to jak się podeprzeć Darekcją
pozdrawiam

[Arti]

cóż
śmiem twierdzić, że to dobry wiersz
i spójny
poza jedną dygresją która staje się czytelna
w kontekście innych moich utworów
zresztą dygresje nie są błędem
styl jakim pisze powoduje, że są adekwatne do sytuacji

dzięki za komentarze

pozdr.

[Gloinnen]

mamo
twoja pomoc zabierała mi życie
za każdym razem miałem go mniej i mniej
zostało tyle ile w nocnej ćmie

mamo
ćmy lecą do światła

zbiłem skrzydłami żarówkę

nieufność
zamiast modlitwy
kilka butelek dalej od babilonu

zimno
chmury przykryły słońce
za chwilę padnie strzał

na oślep po torach na oślep

...

mamo
gdzie jestem

mamo
nie płacz proszę
ostatni raz przysięgam
wszystko się jeszcze zmieni

matka zapali znicz

Te dwa fragmenty najbardziej.

telefon oddalony dalej niż można sięgnąć

"telefon dalej niż można sięgnąć" - nie wystarczyłoby tak?

Pozdrawiam,


Glo.

[witek kiejrys]

i spytam: co z tym wszystkim ma wspólnego ten nieszczęsny Żyd?
ot, bywa, że bawimy się granatami i bawimy, dziwiąc, że czasami w ręce wybuchną smród siejąc.
no i słownictwo: jakże łatwo przychodzi, na zasadzie: nic się nie bać, ostro jebać!
dziwiąc się później, że co krok zwracają nam uwagę na wystającą z butów przysłowiową słomę.
używać wulgaryzmów - można, pamiętając, że to jednak zdecydowanie wyższa szkoła jazdy.
inaczej, wygląda to i śmiesznie i żałośnie.

a wiersz: skoro autor twierdzi, że dobry! niech tak pozostanie.
dla mnie, miejscami. tylko miejscami, z powodów, jak wyżej!

[Arti]

"telefon dalej niż można sięgnąć" - nie wystarczyłoby tak?

masz rację, dzięki

i spytam: co z tym wszystkim ma wspólnego ten nieszczęsny Żyd?

zauważ, że napisałem od małej
chodzi o stereotyp

Pozdr.

[Coffee Creeper]

i spytam: co z tym wszystkim ma wspólnego ten nieszczęsny Żyd?
ot, bywa, że bawimy się granatami i bawimy, dziwiąc, że czasami w ręce wybuchną smród siejąc.
no i słownictwo: jakże łatwo przychodzi, na zasadzie: nic się nie bać, ostro jebać!
dziwiąc się później, że co krok zwracają nam uwagę na wystającą z butów przysłowiową słomę.
używać wulgaryzmów - można, pamiętając, że to jednak zdecydowanie wyższa szkoła jazdy.
inaczej, wygląda to i śmiesznie i żałośnie.

a wiersz: skoro autor twierdzi, że dobry! niech tak pozostanie.
dla mnie, miejscami. tylko miejscami, z powodów, jak wyżej!

Chłop ma taki styl. Nie marudź!

[pietrek]

Chłop ma taki styl. Nie marudź!

komentarz kwartału

[Coffee Creeper]

Chłop ma taki styl. Nie marudź!

komentarz kwartału

Wiersze Artiego czytam od kilku lat. Nie ma w nich nic co było by udawane są szorstkie i szczere do bólu. Mam nadzieję że się to nie zmieni.