sidła

[pietrek]

sidła

czasem fantazjuję że maluśkiego
zabrał krup
lub sanhedryn aż tak nie obawiał się nowinek

jakie były by wyprawy bo przecież nie krzyżowe

dumne okręty białych dzikusów
obładowane paciorkami kukurydzy
a córka wodza największy skarb kula
mogła zaznać rozkoszy i mądrości
nieznanych dotąd jej miedzianozłotemu ludowi

ale to tylko czcze gdybanie
jak paradoks wolnej woli

pułapka idealna

bo czyż absolut może być nią obdarzony
skoro jest nieomylny

i sam siebie zaklął
w doskonałości boskich zamysłów

[Alek Osiński]

ale to tylko czcze gdybanie
jak paradoks wolnej woli

pułapka idealna

bo czyż absolut może być nią obdarzony
skoro jest nieomylny

i sam siebie zaklął
w doskonałości boskich zamysłów

Pamiętam jak ksiądz ongiś pocił się na katechezie
próbując zabójczy paradoks wolnej woli i wszechmocy wyłuszczyć
bogu ducha winnej młodzieży - istnie samobójczy zamiar

Mi się najbardziej podoba opisowa część wiersza

[pietrek]

podoba opisowa część wiersza

się nie dziwię, bo poza wszystkim, coś mie się tu chyba rozjechało
dam czas czasowi - to często działa, nawet jeśli przez "delete"
pozdrówka, al

[teri]

Tak daleko nigdy nie sięgam, a może warto...