Ciąg dalszy

[Gloinnen]

Prądy wrastają w siebie, zepsute maszynerie
straszą tuż przed przebudzeniem. Nie idź tam, nie słuchaj
zgrzytania zębów. Muszę się zatrzymać
nim nadjedzie intercity do wnętrza
twoich dłoni, do środka ziemi, gorętszego niż ślad ukąszeń
na udzie; mijanka, bezlitosny szum

na rozjeździe - rośnie zakazane drzewo, czernią
podkręca gałęzie.

Przetoczę się przez torowisko, cienkim strumykiem krwi
spływającym po tęczówce, na przekór przecieknę
do jutra

nie zdążysz podnieść

____________________
Glo.

[AS...]

a gdzie semafory?

[Gloinnen]

Trafiło na eksperta, ależ mam pecha.

Nie ma. W tym wierszu peelka ucieka od nich jak najdalej.

Glo.

[AS...]

a ta kryptoreklama mojej konkurencyjnej firmy?

nie wystarczy, że Twoje wiersze
mają wystarczająco dobrą markę?

serdeczne Córuś

[411]

Glo

No, podoba mi sie, co tu duzo gadac. Sa obrazy, sa uczucia jest przejmujaco - jak zwykle. Jednego sie czepie

na udzie; mijanka, bezlitosny szum

na rozjeździe - rośnie zakazane drzewo, czernią
podkręca gałęzie.

Wiem, te uda i rozjazdy, rozgalezienia nawet i manowcowe drogi... Ale to jest tak oczywiste, ze az do Ciebie nie pasuje
A gdyby tak:
rozjazd - tam zakazane drzewo, czernia
podkreca galezie
?

Ale to tylko skromna propozycja.
I jeszcze "gniota" mnie te wrastajace prady z pierwszego wersu. Wrastac moga konary, czy chocby czlonki w ziemie (bez podtekstów!). Te prady sa fajne, ale cos tu zgrzyta. Nie wiem jeszcze, ale pomysle.

<m>

[Arti]

troszkę przegadałaś...tak myślę choć mogę się mylić

"Prądy wrastają w siebie, zepsute maszynerie
straszą tuż przed przebudzeniem".

tu coś bym zmienił

Prądy wrastają w siebie, zepsute maszynerie
straszą tuż (bez tuż?) przed przebudzeniem. Nie idź tam, nie słuchaj
zgrzytania zębów. Muszę się zatrzymać
nim nadjedzie intercity do wnętrza
twoich dłoni, do środka ziemi, gorętszego niż ślad ukąszeń
na udzie; mijanka, bezlitosny szum

kursywa out? - niepotrzebna jest, a strofa bez niej i tak wyjątkowo długa

twoich dłoni, do środka ziemi, gorętszego niż ślad ukąszeń
na udzie; mijanka, bezlitosny szum

naciągane to trochę...

pomimo patosu i użycia dość ogranych rekwizytów typu "zakazane drzewo", "tęczówka" "strumyk krwi"
uważam że jest dobrze, bardzo ciekawe obrazy
o patosie wspominam pierwszy i ostatni raz
używasz go Glo, nie wyprzesz się tego
nie widzę jednak powodu by z nim walczyć gdy jest umiejętnie zastosowany
jak choćby w tym wierszu

Pozdr.

[Gloinnen]

Dzięki, Arti.

1. Nagromadzenie rymów w pierwszej części wiersza - zapewne trzeba będzie pomyśleć, jak się ich pozbyć. Podobnie jak "tuża".

2. Kursywy użyłam dlatego, że wyodrębnia ona z wiersza to, co peelce mówi jej wewnętrzny głos, jest to rodzaj przestrogi.

3. Fragment, który uznałeś za naciągany - idzie na warsztat.

4. Z tym patosem to nigdy nie wiadomo, na ile można sobie pozwolić. Wszystkim ten patos wytykam na prawo i lewo, a Ty wspominasz, że jest i u mnie... a na dodatek, że to nic złego... Trudna sprawa. Chyba trzeba trochę przewartościować punkt widzenia...


5. Ograne rekwizyty - pewnie masz rację.

Miło, że zostawiłeś ślad pod wierszem.

411 - również dziękuję.

Podkreślone przez Ciebie fragmenty - straszą szpetnym powtórzeniem, wstyd w ogóle, że nie zauważyłam wcześniej. Muszę jeszcze popracować nad tekstem, biorąc pod uwagę, że i tak fragment o tych udach itp. będzie jeszcze w hali napraw.

"na rozjeździe" - dlatego użyte w takiej formie, gdyż tworzy przerzutnię i łączy strofy:
"bezlitosny szum na rozjeździe" (pierwsza ścieżka) oraz "na rozjeździe rośnie zakazane drzewo" - druga ścieżka. Tak to zostało obmyślone. Tutaj niczego specjalnie chyba nie będę ruszać.

"wrastają członki w ziemię" - heh, a może sobie to pożyczę?

Pozdrawiam Was,


Glo.

[Alek Osiński]

A mi się podoba jak jest, wrastanie prądów jest bardzo na miejscu
wiem, że potrafisz być patetyczna;) ale tutaj tego zupełnie się nie czuje,
bardziej bym to określił jako żarliwość, rodzaj lirycznego dialogu...

[Gloinnen]

Dzięki, Alosie.


Glo.

[Boogie]

Czepiam się buforów, podnoszę się. Ok. To jedźmy, hej