puls

[Hosanna]

***



sprzeczność swoją naturą
czynię świadomie

zabijam i chronię
po to przecież ręce mam dwie
i każda w inną stronę
w głowie półkule
toczące wojnę

i serce jedno
żeby łączyć

co się rozpruło
w drodze






http://beataskulska-papp.pl/

[Gloinnen]

i serce jedno
żeby łączyć

co się rozpruło
w drodze

Podoba mi się pointa tego wiersza. Serce, symbolizuje tutaj miłość, wybaczenie, życzliwość, nadzieję, energię spajającą, uzdrawiającą, naprawiającą. Opisane z wdziękiem, przy okazji ciekawie kontrastujesz pożądaną jedność i spokój z ideą dwoistości, zawartą w poprzednich strofkach.

w głowie półkule dwie
toczące wojnę

Tutaj zastanawiam się, czy niezbędne jest powtórzenie słowa "dwie". Po pierwsze - nie przepadam za powtórzeniami, o ile nie są absolutnie konieczne i w pełni uzasadnione, co, według mnie, nie ma miejsca akurat w tym przypadku. Samo słowo "półkule" - zawiera w sobie pojęcie "pół" - a jak wiadomo, połówki mogą być tylko dwie. Więc "dwie półkule" to, w gruncie rzeczy, tautologia, czyli popularne "masło maślane". Zdecydowanie lepiej, w moim odczuciu, ten wers prezentowałby się następująco:

"w głowie półkule
toczące wojnę"

Dobrze uchwycona idea sprzeczności, które drzemią w każdym z nas. Duszę ludzką postrzegasz jak awers i rewers; jesteśmy zdolni do zła i dobra, szczęścia i rozpaczy, budowania i niszczenia, nadziei i niewiary... Ponad tymi opozycjami stawiasz zdolność człowieka do kochania miłością absolutną. Optymistyczna konkluzja, która pozwala wierzyć w wewnętrzną siłę, umożliwiającą osiągnięcie stanu harmonii...

Pozdrawiam,


Glo.

[semiramida]

Piękny obraz w puencie:))) pozdrawiam letnim uśmiechem:))) semi.

[Marcin Sztelak]

Ciekawy wiersz, zastanowiłbym się nad tytułem moim zdaniem stanowiącym zarówno zbędne wyjaśnienie puenty a także powtórzenie.
Półkule zdecydowanie bez dwie.

Pozdrawiam.

[Hosanna]

Glo- zastanowiłam się spróbowałam i jest lepiej bez dwóch półkul wiec zaraz zmienię

Marcin - pomyślę nad tytułem bo dość śpiesznie go wybrałam i nie jest przemyślany ani stworzony

Semi - wierze że tylko gdy dwóch widzi słońce - słońce istnieje- więc dziękuję

Dodano -- 26 cze 2012, 20:55 --

dodam że obecny tytuł "puls" jest już przemyślany
nawet dwukrotnie ...

[czochrata]

otrzymałam więc wiersz po krytycznej chirurgii...fajnie że piszesz...

[triste]

Ach serce, łączy, Hosanno, pozdrawiam.

[Sede Vacante]

Chodzi o to, że człowiek na co dzień robi różne rzeczy, raz lepsze, raz gorsze dla siebie i otoczenia - zdaje sobie sprawę ze swojej niedoskonałości, ale przecież to natura ludzka błądzić -?
I tylko serce jest tak czyste i nieskażone rakiem błędnego postępowania, że potrafi ocenić co dobre i co złe, a złe naprawić?
Jeśli dobrze odczytuję, to rzeczywiście bardzo dobrze napisane.
Osobiście styl trochę nie dla mnie, ale poprzez inne gusta, a nie zły sposób pisania, zresztą nie mnie fachowo oceniać, ja mogę kierować się tylko emocjami;)

Czytam po raz trzeci, czwarty i kojarzy mi się taka nawijka raperska, jak Liroy na przykład;)
Nie jest to wada, a i spostrzeżenie może być odebrane jako obraza - proszę jednak tego tak nie odbierać.
Ten rytm, ten rym (chyba trójkowy, gdy tworzą go kolejne trzy po pierwszym, bazowym słowie, ale nie jestem pewien, zgaduję, na tyle ile słyszałem o rymach hiphopowych)
W każdym razie chyba dlatego na początku wydało mi się to trochę nienaturalne, jak na poezję z którą na co dzień się spotykam.
Ten powtarzalny rym nie dla mnie - ale nie pisze, by narzekać, tylko by być sprawiedliwym - bo nie chcę walnąć opinią z automatu, chcę, by była konstruktywna z mojej strony i szczera;)

Także wszystko na tak, tylko budowa rymu mi osobiście nie odpowiada.

[Withkacy]

Fajna puenta

[Sokratex]

Bardzo ładny wiersz i dlatego warto go ciut poprawić. Przede wszystkim za dużo w tak krótkim tekście,
więc tuż obok siebie, rymujących się asonansów: świadomie - chronię - stronę - wojnę - drodze.
Pozbyłbym się też pierwszych wersów, bo przecież "sprzeczność swoją naturą czynię świadomie"
wynika z treści wiersza i wygląda to jak jego komentarz odautorski. A przecież czytelnik sam
powinien się tego domyślić. Zamiast tego może tytuł zamienić na "sprzeczność"?
Powiedzmy tak:

***

zabijam i chronię
po to przecież ręce mam dwie
każdą inną
w głowie półkule
toczą wojny

i serce
żeby łączyło
co się rozpruło
w drodze

Tylko dwie strofy, za to jak... dwie ręce i dwie półkule
Oczywiście jest to tylko propozycja, żeby unaocznić, jak
czytelnik (w tym wypadku ja ) widzi wiersz i - co w nim dostrzegł ważnego dla siebie.

Pozdrawiam.