Anioły chodzą po ziemi

[Mirek]

skrzydła zamknęły
w szafach

spacerują
pracują
opowiadają
czasem zdarza im się pić wódkę

popatrz
tamten na w oczach błękit
i bose stopy

pieści ziemię


wersja poprawiona

skrzydła zamknęły
w szafach

spacerują
tam i tam
czasem zdarza im się pić
wódkę

popatrz
tamten ma w oczach błękit
i bose stopy

pieści ziemię

[meandra]

Mirku, za dużo bezokoliczników (ują) w jednym skupisku,
robi się wyliczankowo. przemyślałabym inny zapis.

pozdrawiam cieplutko

[Mirek]

Mirku, za dużo bezokoliczników (ują) w jednym skupisku,
robi się wyliczankowo. przemyślałabym inny zapis.

pozdrawiam cieplutko

fakt ... wywaliłem jeden

[meandra]

ale jeden zbędny został, zobacz
może by tak:

spacerują
po pracy
zdarza im się
wypić wódkę

[Mirek]

hm ... muszę podumać
wiem że wyliczankowo ale to wszak jest wyliczanka

[meandra]

nieeeeeeee, wiersz to nie wyliczanka, unikaj tego pisząc, Mirku.

[skaranie boskie]

Podoba mi się powiązanie tytułu z treścią.
Tu tytuł jest częścią wiersza. I to jest ogromny plus.
Mirku, posłuchaj Meandry.
Dobrze Ci radzi. :piwo:

[Gloinnen]

Pomysł meandry jest bardzo sensowny. Wyliczankowość nie jest dobra. Poukładane w szeregu czasowniki warto jest rozmieścić przestrzennie. Pozwól Twojej refleksji rozwinąć się w miniopowieść o aniołach, niech to nie będzie notatka oficera dyżurnego. Please

Pozdrawiam,
:piwo:

Glo.

[Bożena]

klimat właściwy dla Mirkowego stylu- choc wyliczanki trzeba się wystrzegać- serdeczności

[Mirek]

hm ... wyliczanka poleciała w niebo
dzięki