ostatnia wieczerza

[Arti]

ostatnia wieczerza


Jezus zebrał się z uczniami przy stole
uczniowie podają tacę między sobą
i wciągają kreski

jedziesz Piotruś jedziesz
zaprawdę powiadam
towar pierwsza klasa

Piotr wciąga kreskę
odchyla głowę i krzyczy hallelujah!
Judasz przepycha się łokciami

Judaszu
czekaj a będzie dane
jeszcze wisisz mi kasę za towar

spoko wodzu spoko
nie pękaj
ogarnę hajsy do wtorku

wszyscy naćpani w trzy dupy
czekają na przesłanie Pomazańca

zebraliśmy się
prawdopodobnie po raz ostatni
miałem sen płynął jak krew
ojciec każe mi iść na odwyk
albowiem wszystko to co nam daje
on nam również odbiera

apokalipsa
skąd teraz
będziemy brać towar

[Gloinnen]

Wiersz podejmuje tematykę potencjalnie wybuchową, a sposób ujęcia poruszonych w nim zagadnień - niezwykle kontrowersyjny. Pozwolę sobie więc na początku tego komentarza wyrazić nadzieję, że dyskutanci podejdą do utworu bez uprzedzeń i ze spokojem.
A ja pokuszę się o szerszą interpretację tekstu.

Punktem wyjścia do niej uczynię znane chyba wszystkim stwierdzenie, że religia jest jak opium dla ludu. To wszakże jest tylko jedna wielka metafora.

Ostatnia Wieczerza jako ćpanie... Sakrament jako ćpanie... Obrazoburstwo i bluźnierstwo - ktoś powie - ale w moim odczuciu - jedynie pozorne. Raczej chodzi o krytykę pewnej postawy, pewnego sposobu pojmowania wiary, bardzo ludzkiego, ale jednak rozmijającego się w rzeczywistości z tym, co Jezus chciał ludziom przekazać i zostawić.

Bo czym są dragi? Co nam dają? Dlaczego po nie sięgamy? Temat rzeka, więc wspomnę tylko o najważniejszej motywacji: ucieczka przed wszelkiego rodzaju cierpieniem i jego przyczynami. Począwszy od najbardziej prozaicznych (np. bieda), skończywszy na duchowych (samotność, frustracje, brak miłości). Dragi są surogatem tego, czego człowiekowi w danym momencie najbardziej brakuje.

Arti sugeruje w swoim wierszu, że religia może pełnić podobną funkcję erzacu. Jest obietnicą, formą odpłynięcia od twardej, bezlitosnej rzeczywistości. Czy rzeczywiście prawda właśnie tak wygląda? Temat zapewne do szerokiej dyskusji, jednak należy wspomnieć, iż przecież Jezus ze swoim przekazem trafiał do ludzi w jakimś sensie zmarginalizowanych, wykluczonych. Przynosił im coś, co miało całkowicie odmienić ich życie, pozwolić zapomnieć o upodleniu, chorobach i nędzy, w jakich żyli.

Tak rozumiem metaforę: nauka Jezusa = narkotyk.

Ale dodam jeszcze, podkreślając, że to już moja własna refleksja (osoby, zaznaczam, wierzącej i religijnej) iż tak naprawdę odbiór przesłania Jezusa zawsze będzie wypaczony przez ludzki sposób patrzenia i myślenia. Nie wiem, czy Arti nie próbuje także skrytykować hipokryzji przynajmniej części osób, uważających się za wierzące. Bo to właśnie oni sprowadzili słowa Jezusa do roli antidotum, anestetyku, dopalacza. W myśl takiej zasady - "bo tak mi wygodnie", "bo ja tego potrzebuję", "bo ja się tego domagam."

Już wtedy masy potrzebowały takiego właśnie środka przeciwbólowego i potraktowały całą działalność Jezusa na ziemi jako swoistą dilerkę.. Można teraz pomyśleć o nim - sprzedawca cudów i złudzeń. Bo człowiek ze swej natury właśnie za tym podąża i z tego pragnie czerpać pełnymi garściami.

Teraz pointa.
Odejście Jezusa... To chyba przewrotna, bolesna ironia - największy problem dla tych, co pozostali na ziemi jest taki, "skąd będziemy brać towar". Ostro pojechałeś Arti, ale masz rację - w większości podejście ludzi do kwestii wiary jest czystym konsumpcjonizmem. Skąd teraz będziemy brać te cuda i złudzenia? Jak będziemy żyć bez tych dragów, w naszej porąbanej rzeczywistości?

Mocny wiersz, oparty na bardzo surowej obserwacji. Nie można odmówić mu tego, że jest prawdziwy i nawołuje do refleksji każdego, kto utrzymuje, że naprawdę wierzy. Trzeba sobie od nowa zadać pytanie: czym ta wiara jest? Czy to dla mnie tylko regularnie zażywana (co niedziela) garść prochów, aby przetrwać kolejny dzień, tydzień, miesiąc, rok? Czy jednak nie tylko...

Świadoma, dojrzała wiara oczywiście wychodzi poza ten schemat, jest zdecydowanie czymś więcej. Może warto jednak przeczytać chociażby ten wiersz, aby sobie zdać sprawę z tego, jakie pułapki czekają na nas, jakie błędy możemy popełniać, jako ludzie wierzący, jak bardzo ograniczeni jesteśmy w swoim postrzeganiu Boga, jak bardzo egoistyczni także. Nie należy na pewno czynić z religii sposobu na ucieczkę od problemów, traktować jej instrumentalnie.

Tyle mojej osobistej, subiektywnej refleksji.

Pozdrawiam,


Glo.

PS. W wierszu pojawia się dwukrotnie słowo "towar", może jedno z nich da się zastąpić innym określeniem?

[Arti]

W wierszu pojawia się dwukrotnie słowo "towar", może jedno z nich da się zastąpić innym określeniem?

hmm... wszystko inne jakoś niezbyt pasuje
pokmninie jeszcze
dzięki

[anastazja]

Arti - a dlaczego nie prochy? ...jeszcze wisisz mi kasę za towar /prochy/

Albo zostawić "towar" w czwartej, natomiast w puencie nie dopowiadać. Może być ciekawie?

apokalipsa
skąd teraz
będziemy brać

Fakt wiersz kontrowersyjny, aczkolwiek (jak pisze Glo) zależy od podejścia. Jestem katoliczką, ale nie fanatyczką, więc nie razi.
A wiersz mi się podoba.

Pozdrawiam

[Boogie]

O żesz:) Ujarane całe miasta.. Oni? Rycz nie:). Ma rycha, a a rychu qma. Ok. Pozdrawiam

[alouette]

Przeczytałam. dumam. wiem jedno: ten tekst będzie różnie interpretowany, dla jednych podobnie jak zrobiła to Glo, inni powiedzą, że Glo stworzyła tak bardzo głęboką interpretację, że aż przesadzoną i robiącą filozofię, gdzie jej brak, jeszcze inni skomentują to jak na wielu forach bezmyślnych antyklerykałów, mówiąc, że "religia to opium dla ludu", co zresztą jest tak oklepane i żałosne jak nalepka na kibel... i chciałoby się zapytać co tak ostatecznie autor chciał powiedzieć???
Ps: skąd ty znasz takie słownictwo? ja chyba jestem nie z tego wymiaru...

[skaranie boskie]

Przeczytałem z zainteresowaniem.
Tematyka jak najbardziej trafiająca w mój odbiór ewangelicznego przekazu o Jezusie i jego "cudownej" działalności.
Religia, czy ktoś tego chce, czy nie, jest opium dla ubogich. Zastanawia mnie tylko, czy nie ma tu również zastosowania inne powiedzenie.

Czemuś biedny? Boś głupi.
A czemuś głupi? Boś biedny.

Przecież okazjonalny zakup prochów jest zdecydowanie tańszy niż utrzymywanie tabunu szamanów. A efekt podobny - zlasowane mózgi.

apokalipsa
skąd teraz
będziemy brać towar

Jak widać każdej niedzieli, a bywa, że i w inne dni, próżnia na rynku wypełniła się szybko. To już ponad dwa tysiące lat cudów...
Arti, świetny wiersz!
Stawiam działkę

[Arti]

Arti - a dlaczego nie prochy? ...jeszcze wisisz mi kasę za towar /prochy/

Albo zostawić "towar" w czwartej, natomiast w puencie nie dopowiadać. Może być ciekawie?

przemyślę, chodzi o koks stąd tak uparcie trzymam się tego słowa...próbowałem synonimów ale to jeszcze nie to...to samo zresztą z "wciąganiem kreski" - 2x w tekście, mógłbym napisać coś w stylu "wącha ścieżkę" ale nie pasuje mi to, a nie chcę zmieniać na siłę.

Fakt wiersz kontrowersyjny, aczkolwiek (jak pisze Glo) zależy od podejścia. Jestem katoliczką, ale nie fanatyczką, więc nie razi.
A wiersz mi się podoba.

dziękuję

O żesz:) Ujarane całe miasta.. Oni? Rycz nie:). Ma rycha, a a rychu qma. Ok. Pozdrawiam

dzięki

ten tekst będzie różnie interpretowany, dla jednych podobnie jak zrobiła to Glo, inni powiedzą, że Glo stworzyła tak bardzo głęboką interpretację, że aż przesadzoną i robiącą filozofię, gdzie jej brak, jeszcze inni skomentują to jak na wielu forach bezmyślnych antyklerykałów, mówiąc, że "religia to opium dla ludu", co zresztą jest tak oklepane i żałosne jak nalepka na kibel... i chciałoby się zapytać co tak ostatecznie autor chciał powiedzieć???

nie lubię interpretować własnych prac
chciałem pokazać ostatnią wieczerzę w perspektywie dzisiejszych czasów
Glo bardzo dobrze odczytała moje intencje
właściwie nie mam nic do dodania
wiersz kieruje głównie do ludzi młodych, myślę że pisząc ich językiem
szybciej do nich trafię
język ten znam bardzo dobrze
wychowałem się na blokach

Pozdro

Dodano -- 17 lis 2011, 23:09 --

dzięki Skaranie

Pozdro

[Gloinnen]

Przecież okazjonalny zakup prochów jest zdecydowanie tańszy niż utrzymywanie tabunu szamanów. A efekt podobny - zlasowane mózgi.

Odpuść sobie tego rodzaju prowokujące generalizacje. W tym momencie uderzasz swoim komentarzem w ludzi wierzących. Nie musisz popisywać się w taki prymitywny sposób swoim antyklerykalizmem.

Glo.

[NathirPasza]

Stawiam działkę

Teraz mówi się: Stawiam Gieta. Staruszku