kot Schrödingera i kot z Cheshire poważnie myślą o życiu

[Stepanian]

nie wszystkie mamy swoje drogi
bo nie jesteśmy choć bywamy
zamknięte w pudłach niestałości

sześć ścian oddziela nas od świata
który nam złamał byt falowy
nawet bezwzględność bywa względna

na każde jestem nam przypada
dziewięć nicości przez przypadek
czego dowodzi samo życie

po nas zostaną wolne wnioski
pudła półpełne i półpuste
zdarzy się też szeroki uśmiech

[Arti]

bardzo mi się podoba
co ciekawe jakbyś mnie spytał z 5 min temu czy kiedykolwiek spodoba mi się wiersz o kotach
zdecydowanie bym zaprzeczył

[Stepanian]

Najciekawsze, że napisałem ten wiersz w odpowiedzi na zarzut, że nie piszę o zwierzętach wcale. Dziękuję za opinię, bo nie jestem pewien tego wiersza. Pozdrawiam Arti.

[Alek Osiński]

Dobre, poza tym, że ten wiersz, też wydaje mi się, że nie jest o zwierzętach;)

Pozdrawiam

[Hosanna]

ja bym tu podyskutowała
myślę ze w tym dualizmie nie chodzi o półpełność

ale o realne pełne współistnienie sprzeczności

cząstka jest i falą i korpuskułą
czyli fala nie łamie korpuskularności lecz dopada ja z innej strony

to wszystko bowiem tylko protezy pojęciowe z których każda coś wnosi w darze ale żadna całości nie opisuje

pudło zostanie wiec nieopisane inaczej niż własnym istnieniem

[Stepanian]

Dobre, poza tym, że ten wiersz, też wydaje mi się, że nie jest o zwierzętach;)

Ależ Jasne, Al. Użyłem tylko kotów, bo to wdzięczny obiekt. My też w sumie trochę jesteśmy, a trochę nie.

pudło zostanie wiec nieopisane inaczej niż własnym istnieniem

I to jest właśnie doskonała pointa. Dziękuję.

[Hosanna]

czuje że kochamy i koty i naukę wspólnie
to ana chwilę łączy

[tea]

FANTASTYCZNY& !!!!

[Stepanian]

FANTASTYCZNY& !!!!

No co Ty? A mnie się wydaje, że mocno taki sobie, ale chwilowo nie stać mnie na lepsze. Tym bardziej dziękuję.

[tea]

Odczytałam to jako fizyk-hobbysta. Wiersz jest naprawdę z wysokiej półki. Uczta dla fizyka.