dobrze mieć przyjaciela

[Arti]

dobrze mieć przyjaciela


I

podnieś
abym był bliżej nieba
zabrakło ścian
skazani na lęk
dobraliśmy się tacy sami
samary z myślami puste
nienawidzę za to że jestem tobą
a ty nie potrafisz kochać

ty pragniesz mnie zabić


II

świt budzi wspomnienia
trudno rozmawiać
pomóż
nie szukać śmierci
wszystko co próbuję od nowa
bawi się z nami w chowanego
czas zbierać okruchy

białego proszku

[Alek Osiński]

czas zbierać okruchy

białego proszku

Dobra puenta.

Pozdrawiam

[czochrata]

nienawidzę za to że jestem tobą
a ty nie potrafisz kochać

ty pragniesz mnie zabić

jakieś to pełne autodestrukcji (?!)

[Arti]

jakieś to pełne autodestrukcji (?!)

i co ja mam teraz odpisać?
że nie
skąd
a może tłumaczyć, jak to czasem bywa nie tak
chyba zmienię tematykę wierszy na coś bardziej wesołego

dzięki za czytanie

[czochrata]

To dobry wiersz Arti...z mojej strony to było tylko pytanie retoryczne,a swoją drogą nie ma wesołych i dobrych zarazem wierszy,przepraszam

[Arti]

nic się nie stało... to ja przepraszam

[Marcin Sztelak]

Dobrze, ale podobno jeszcze lepiej mieć wroga - ten cię nie zdradzi...
Gorzki i dobry wiersz.

Pozdrawiam.

[Gloinnen]

Tytuł chyba przewrotny w stosunku do treści. Coś jest w komentarzu czochratej odnośnie dążenia peela do autodestrukcji. Według mnie tutaj bardziej działa podświadomość. Jeżeli nie potrafimy uporać się z jakimiś głęboko tkwiącymi w nas (w podświadomości) wewnętrznymi okaleczeniami, one będą nieustannie rządzić naszym życiem, naszymi wyborami. Ma to bezpośrednie przełożenie na wiele decyzji - otaczamy się ludźmi o określonym typie osobowości, podejmujemy działania, które mają określone skutki. To trochę jak z syndromem ofiary - kobieta, która ma za sobą np. toksyczny, oparty na przemocy związek (dajmy na to ze znęcającym się nad nią pijakiem) często po wyzwoleniu się z niego wplątuje się w inny - oparty na podobnej relacji, również z oprawcą - i dalej pozostaje ofiarą. Chyba podobnie jest z Twoim peelem w tym wierszu. Wciąż krąży on po tych samych ścieżkach, przyciągany nieustannie przez ten sam schemat. Siedzi w nim mocno zakorzeniony imperatyw, mrok, spod władzy którego peel nie potrafi się wyzwolić.

Pozdrawiam,


Glo.

[Sede Vacante]

"nienawidzę za to że jestem tobą
a ty nie potrafisz kochać" - nienawidzisz siebie, czy jego? Trochę mi zabrakło tego uzupełnienia

"wszystko co próbuję od nowa
bawi się z nami w chowanego" - mam wrażenie, że lepiej byłoby czego próbuję i nie wiem tez, czy próbuję od nowa czy może
próbuję
od nowa
Ale to bardzo możliwe, że po prostu źle odczytuje wiersz, nie trafiłem w właściwą drogę. Jednak pomyślałem, że podzielę się spostrzeżeniami, na wszelki wypadek