Dobrze, że zostały ich garście

[Alek Osiński]

Rynek stawia trudne warunki.
Cały czas. Wypatrujemy wolnego cienia.
Stoimy chwilę przed galerią – niezbyt,
spocone plecy mężczyzny w odkrytym lustrze,
prężą się jak szara witka.
Gdzie się podziały psy?
Jeśli odeszli, pomódlmy się za nich.

Kuźnicza to droga na północ.
Na wystawie miś zaplątany
w ciemne siano, obok,
kokosowe palmy;
ulica zamków,
rzeka kluczy.

Przeszła dziewczyna, która była stąd.
Dotknął jej widok,
tak nagle, że niezbędny był unik,
wymyślanie.

[czochrata]

niezwykle trudny,ale ja takie lubię

[pietrek]

się podoba się, dobrze sobie wiersza z rana poczytać, gdy umysł jasny

ulica zamków,
rzeka kluczy.

- o tak, choć Kuźniczej nie znam, to nazwy własne dobrze robią, choć nie w każdym przypadku
u Ciebie tak, zdecydowanie
widok/unik - mi się zderzają, no i cała ostatnia trochę "bezokolicznikowa" - nie do końca w sensie
gramatycznym - choć kumam koncept, i może tak po prostu musi być
podzdrawiam

[Marcin Sztelak]

Bardzo ciekawy, zmuszający do myślenia wiersz.

Pozdrawiam.

[witek kiejrys]

ostatnia cząstka zapętliła się trochę.

[iTuiTam]

Już wspomniałam, że...
... garście wspomnień... to czasem jedyne, co zostaje po...
serdecznie
iTuiTam

[em_]

Jak dla mnie, mogłoby się skoczyć na - uniku - chociaż to - wymyślanie też jest fajne; wiersz dobrze napisany, świetne wyczucie, co do tworzenia pojedynczych wersów - nie ma w nich ani za dużo, ani za mało; warto czytać takie wiersze i uczyć się na nich. Pozdrawiam