Lament nad Królestwem Saby

[Marta Półtorak]

Na co sprowadzacie Mi kadzidło ze Saby?
Nie podobają Mi się wasze całopalenia,
a wasze krwawe ofiary nie są Mi przyjemne / Jr 6, 20/

Poprute przez historię, zapomniane
regiony, gdzie mirra balsamuje zwłoki
kadzidło odpędza zarazy, złoto sprowadza broń

krajobraz pełen zmumifikowanych postaci
małych dzieci z pieskiem, które czekają
na cud koptyjskich świętych

tu nie ma życia jest tylko zapis na mapie
uporządkowane współrzędne - początek i koniec

króluje strach przed własnymi rękami, które zawsze wybierają
dobrze spreparowane, humanitarne brednie
ale przecież sprawiedliwa śmierć obiecuje nagrodę
za widnokręgiem zawsze będzie można jeszcze bardziej
bać się i bać

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry wiersz o czarnym lądzie, tak myślę, że można by usunąć ostatnią strofę zostawiając niedomówienie tego co czeka za widnokręgiem.

Pozdrawiam.

[Gloinnen]

tu nie ma życia jest tylko zapis na mapie
uporządkowane współrzędne - początek i koniec

W 100% popieram Marcina - jest to bardzo dobry pomysł na końcówkę wiersza, pozostawiający pewną tajemniczość, zachęcający odbiorcę do dopisania (poprzez własną interpretację) dalszego ciągu. Ostatnia strofa najsłabsza i wieje z niej nachalnym dydaktyzmem. Sam wiersz natomiast raczej, według mnie, nie ma wymowy moralizatorskiej, więc dydaktyzm nie pasuje.

Pozdrawiam,


Glo.

[Alek Osiński]

ostatnią warto przerobić/odchudzić, ale i tak