Destylaty i destynacje

[Alek Osiński]

Ze śmiałka, który pokonał Niagarę
z kowadłem przywiązanym do nóg,
pozostało ramię. Znalazły je dzieci
bawiące się nad rzeką.

W szkole byli zdziwieni - skąd się
to wzięło? Nauczyciel fizyki,
oderwany od zajęć z ciążenia,
dopiero rozwiązał zagadkę.
Dni, których nie znamy.

W twoich ciepłych prądach
odnalazłem kryjówkę mureny, ślad
po tracheotomii.



*
W każdej układance brakuje
jednego elementu. Okazuje się
w ostatniej chwili. W nim.
Nie można zabłądzić.

Oglądam katalog z łóżkami,
coraz bardziej
zapamiętuję sen,
jego pochyloną twarz.

Jeśli wierzysz, że duchy są blisko,
ożywiają ruch w hipermarketach,
naprawdę niczyje
się nie zdarza.

[Stepanian]

Nie potrafię połączyć pierwszej części z drugą. Podejrzewam, że tytuł powinien mi pomóc, ale nie pomaga. Co nie zmienia faktu, że nie potrafię przejść obok wiersza. Czuję się poruszony.

[czochrata]

bardzo interesujący,Książę

[Alek Osiński]

Step, czasami nie wszystko od razu jest jasne, dzięki za czytanie.

Dzięki, Księżniczko:)

[Marcin Sztelak]

Ciekawy wiersz, może nawet dwa, osobiście jednak wolę destylaty...

Pozdrawiam.

[Gloinnen]

To jest właśnie to! Świetny wiersz. I jakikolwiek komentarz będzie tu zbędny. Po prostu czytam. Po raz kolejny...

Pozdrawiam,


Glo.

[Mirek]

ja za Glo ino się ukłonię i jeszcze raz

[semiramida]

Ten też ma zdecydowanie więcej, niż 0.0001 promila poezji. :))) semi.