jesteś tylko fotografią

[anastazja]

naiwna przyjaźń gubiła ogniwa
po moim wypadku

pamietam strach pod stopami
nie mogłem trafić do ławki
twój śmiech mocniej zaciskał powieki

zabrakło wiary
bezpieczny był tylko dom
matka zawsze pachnie dobrocią

przyjaciel nie wystawia alibi

[czochrata]

a mnie się podoba

[anastazja]

Dobrze, że chociaż Tobie, moja droga.

[Gloinnen]

Dobrze, że chociaż Tobie, moja droga.

Oj tam oj tam.

Moim zdaniem ten wiersz mówi o czymś bardzo ważnym. Przyjaźń - piękne słowo, którego często się nadużywa. Mówienie o przyjaźni według mnie jest zaklinaniem rzeczywistości. W gruncie rzeczy niemal każdy marzy o tym, aby mieć przyjaciela - osobę, która nas będzie zawsze rozumiała, wspierała, z którą będziemy rozumieli się bez słów, która nam pomoże w potrzebie, nigdy nie odtrąci. I wszystko z wzajemnością.
Problem w tym, że życie weryfikuje te ideały. Ludzie są z natury raczej słabi, więc nie dorastają do pięt tym pięknym wyobrażeniom. Okazują się egoistyczni, leniwi, gruboskórni, interesowni, bezmyślni. I to chyba nie jakoś szczególnie dlatego, że nie wiedzą, jak powinno być naprawdę, po prostu te słabości biorą górę nad dobrymi chęciami.
A w kontekście przyjaźni to oczywiście jest bardzo przykre, ponieważ wydaje nam się, że tak bardzo piękna i szlachetna wartość powinna być wystarczającym motywatorem do tego, aby okazać się jednak kimś lepszym. Niestety, konfrontacja z rzeczywistymi sytuacjami, zwłaszcza trudnymi, wypada na ogół na niekorzyść tego, co jedynie nazywamy (wedle pobożnych życzeń) przyjaźnią, a nią nie jest i nigdy nie było.
Zresztą - ja osobiście nie lubię używać słów - przyjaźń, przyjaciel. Ani w odniesieniu do siebie, ani w odniesieniu do innych. Zbyt wielką wagę ma to słowo. Nie dorastam do niego. Podejrzewam, że mało kto dorasta, choć zapewne niejednemu się wydaje... Twój wiersz pokazuje, jak to zazwyczaj wychodzi "w praniu"...

Ostatni wers - "dla braku wrażliwości" - według mnie jest już oczywistą oczywistością i śmiało można z niego zrezygnować.

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

Oj tam oj tam.

Miło, że jesteś Glo. Pewnie wytnę ten wers, w sumie bez straty.

Buziaczki

[Sede Vacante]

Mam wrażenie, że czytałem to w szerszej wersji. Poprawiałaś to Anastazjo? A może ja mam jakieś "Déjà vu"

[anastazja]

Owszem, trochę skróciłam. Dzięki, że wpadłeś Sade.
Miłego.

[Istar]

i ja lubię za spokój i opanowanie emocji w wierszu, pozdrawiam

[anastazja]

Już Cę lubię Istar

[Withkacy]

Anastazjo, mam wrażenie że między 3 a 4 wersem czegoś mi brakuje. Poza tym jak w życiu