Pretensje

[czochrata]

w oczodołach
zmarłego księdza
przeczytałam petycję
aby strzec się
diabelskich podszeptów

dlaczego
nikt nie ostrzegał
przed ulicą
pędzącą
ludzkimi krokami

[Sede Vacante]

Aaa, pyszne;)
Napisane tak ciekawie, że buzia sama się uśmiecha;)

[czochrata]

Sede,Waćpan jesteś zbyt łaskaw

[Sokratex]

Krótkie ale świetne! A może jeszcze lepsze, bo krótkie?

[Gloinnen]

dlaczego
nikt nie ostrzegał
przed ulicą
pędzącą
ludzkimi krokami

Glo.

[Sokratex]

Może napiszę coś wiecej bo jeszcze pomyślisz, że nabijam się z wiersza i cieszę się że... tak szybko się skończył
Wręcz przeciwnie - dlatego jest dobry, bo skończył się ale myśli które wzbudził - biegną dalej jak szalone i znajdują coraz inne rozwiązania.

Świetna jest druga strofka w kontekście piewrszej:

dlaczego
nikt nie ostrzegał
przed ulicą
pędzącą
ludzkimi krokami


W domyśle mamy kogoś, kto zazwyczaj wpada pod pędzący samochód. Przyczynę tragedii.
W tym wierszu przyczyną są ludzie: ksiądz, który "wpadł pod ludzi".
Pod ich kręte sprawy, zdrady, którymi obdarzali go przy spowiedzi, może nawet morderstwa.
Ten, który miał być ponad to wszystko, coraz bardziej ulegał ludzkim grzechom.
Może zaczęło się od tego, ze któregoś dnia przyszedł człowiek z rozbieganymi oczami
i wyznał przy spowiedzi: - Zabiłem brata, a jego ciało zakopałem w lesie. Policja myśli, że wyjechał do pracy w Holandii
bo rozpowiadał o tym od dawna.
Zaraz po bratobójcy przyszedł rozstrzęsiony chłopczyk i księżulek długo musiał z niego wyciągać, zanim wyznał:
- Mama dała mi w niedzielę na tacę ale ja wszystko wydałem na pańską skórkę...

Czym był grzech chłopczyka wobec grzechu człowieka, który zabił własnego brata?
To był ten piewrszy raz, kiedy ksiądz zlekceważył postępek chłopca.
Może, gdyby przyszedł pierwszy, przed bratobójcą...

Mijał rok za rokiem, a ksiądz, zanim to spostrzegł, wybaczał już sam sobie mniejsze grzechy,
bo czym były wobec najcięższych grzechów, z jakich spowiadali mu się niekiedy bliźni?
"Ludzka ulica" pochłonęła go liczebnością tego co zabronione, czego nie wypada i nie wolno...

I tak oto wróciliśmy do początku wiersza, więc jeszcze raz spójrzmy oczyma Autorki na katafalk:

w oczodołach
zmarłego księdza
przeczytałam petycję
aby strzec się
diabelskich podszeptów

[czochrata]

Marku,wielkie dzięki

Glo,miło że wpadłaś

[anastazja]

Ależ Ci się "pisnęło" - boski tekst, pełen możliwości odbioru, druga wyśmienita...brawo

dlaczego
nikt nie ostrzegał
przed ulicą
pędzącą
ludzkimi krokami

[Alek Osiński]

i po co diabła w to mieszac, skoro ludzie są lepsi w te klocki,
dobry, oryginalny zapis

[Withkacy]

eh, człowiek widzi często niegęsto to co pragnie widzieć i choć by mu wtedy do ucha krzyczeli, głuch pozostanie jak pień