pozwalam mówić milczeniu

[anastazja]

pozwalam milczeniu mówić


za późno wsłuchiwać się w szczęście
wielkości główki zapałki
zbyt małe
by zaspokoić niedokończone

nikt mnie nie pytał
czy udźwignę kobiecość
odgradzam myśli o pustce w sypialni

jak wyrwać cię ziemi


27.07. 2012

[semiramida]

Wzrusza. Cudowny wiersz. Szarpie od środka. :))) serdecznie uśmiechy w pełni lata:))) semi.

[anastazja]

MIła jesteś semi - dziekuję

[Alek Osiński]

pszeniczny warkocz wpleciony w historię
nie zdobi już twarzy
pozwalam milczeniu mówić o tobie

za późno wsłuchiwać się w szczęście
wielkości główki zapałki
zbyt małe
by zaspokoić niedokończone

Ten fragment cudownej urody

Pozdrawiam

[SamoZuo]

jak wyrwać cię ziemi pokrytej
cierpieniem

Bardzo smutne i piękne zarazem.

Pozdrawiam

[anastazja]

Serdeczności OLku. cieszę się.



Zuo - bardzo dziękuję, za poświęcony czas.

Pozdrawiam

[Arti]

"ziemia pokryta cierpieniem" - słabiutka
poszukałbym zmiany
wiersz ciekawy, nostalgiczny
podkręcisz puentę i będzie ok

hej

[anastazja]

Arti - może tak, może nie, myślałam o decydującym zakończeniu, niekoniecznie mocnym.

Pomyślę, dzięki.

[Mirek]

jak wyrwać cię ziemi pokrytej
cierpieniem

zamknąć oczy i ...
wrócić
na mgnienie spadającej gwiazdy
na jeden uśmiech
spojrzenie wiele mówiące
a potem
piach drogi zapisać nowymi śladami

popatrz wschodzi słońce

[anastazja]

popatrz wschodzi słońce

jak ładnie - dziękuję Mirku.