Ziemia

[semiramida]

Ten stary wierszyk wklejam dla kogoś, kto o nim pamiętał:)))

ZIEMIA

Ziemia jest chłodna i błękitna
z lodem stopiona w grudkę wiatru
pokaleczona wrzawą ścieżek

Ziemia jest ciemna i deszczowa
bez ptasich śpiewów bez pomruków
tylko wędrowcy ryją w piasku

Ciemne figurki odnaleźli
drewniane miasta strach nagrobny
noże pierścienie pługi lutnie
kości zwierzęce pęki włosów
wspomnienie bogów w popielnikach

Ziemia jest lekka i taneczna

[Sede Vacante]

Piękny wiersz, świetnie dobrane słowa, czytam z rozkoszą.

[Gloinnen]

Ciekawe rozwiązanie. Rzadko w tym dziale spotyka się typowy, klasyczny niemal biały wiersz, więc tym bardziej przeczytałam go z zainteresowaniem. Podoba mi się takie właśnie zastosowanie anafory. Końcówka trochę za bardzo wyliczankowa, ale lubię takie "wykopaliskowe" klimaty.
Przeszłość ukryta głęboko w ziemi, w przedmiotach - fascynuje, przyciąga. Mnie często intryguje - kim byli ci ludzie, jak żyli, jak przeżywali swoje codzienne sprawy, jak kochali, jak się cieszyli i smucili? A odpowiedzi możemy poszukać jedynie w rzeczach, które przetrwały tysiące lat... Figurki, naczynia, narzędzia, ozdoby...
Dlatego pasjonuję się (po amatorsku) archeologią.

Pozdrawiam,


Glo.

[Jarek B]

...fajny:)...jest w nim coś , co mnie uspokaja

[semiramida]

Podziękowania:))) s.

[pietrek]

[anastazja]

Ziemia jest ciemna i deszczowa
bez ptasich śpiewów bez pomruków


Piękny wiersz semi ziemia, nasza matka umęczona, zbrukana krwią. Ten wiersz jakby się należał.

Buziaczki

[semiramida]

Kłaniam się nisko:))) s.

[Alek Osiński]

Dobrze napisane. Podoba mi się przesłanie:)

Pozdrowienia

[semiramida]

Serdeczności wieczorową porą:))) s.