Skorodowany człowiek

[Gajka]

agonia przyszła powoli
powietrzem napełnia istnienie
w ślepiach jeszcze okruchy chleba
rosa szybciej niż mgła
zbiera ostatnie krople z trawnika
w gardle suche drażnienie

nocą skowycząc próbował
zdzierać ludzką rdzę
nikt nie otworzył bramy
skorodowany człowiek
ocknął się brzaskiem
niestety
pękło żelazo

17.07.2012

[Sede Vacante]

Cudowny!
Każde słowo tak wysmakowane, przemyślane i pasujące - piękny obraz niczym Beksiński, rozkosznie się czyta!

Nieee, tu muszę jeszcze raz napisać.
Niezwykle obrazowo, bardzo oryginalnie przedstawiłaś znieczulice ludzką na krzywdę innych.
"skorodowany człowiek", "ludzka rdza", to wyśmienite obrazy. Może je wymyślić tylko ktoś o niezwykłej wyobraźni, otwartym umyśle i niezwykle wrażliwy - tutaj chodzi mi o ogół wiersza.
Cieszę się, że w naszej obronie staje kolejny artysta, że ukłoni się przed światem nędzy, biedy, potrzeby i wiecznego dramatu.
Że jest jeszcze kilkoro nie piszących tylko o różowych słoniach z trąbą na trzy czwarte i rozkosznym, zapachu kawy o brzasku.
To też potrzebne, ale trudna poezja jest dla mnie jak tlen.

Bardzo, bardzo dziękuję za wsparcie. Bo taka postawa nas, skrodowanych wspiera, choć wiersz zapewne o nędzy skrajnej i absolutnej. A jednak czasem, niestety, można odnaleźć tam również siebie.

[Gajka]

Sede
Bardzo dziękuję

[Mirek]

agonia szła powoli

i

nocą skowytem próbował

rany nieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee !!!!!!!!!!!!!

[Gajka]

agonia szła powoli

i

nocą skowytem próbował

rany nieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee !!!!!!!!!!!!!

Coś wymyślę ...dzięki


A teraz ?

[anastazja]

nocą skowycząc próbował
zdzierać ludzką rdzę
nikt nie otworzył bramy
skorodowany człowiek
ocknął się brzaskiem

- niexle poleciałaś Gaju. Zaraz wkleję podobną treść.
Jak mówi Sede,...kilkoro niepiszących o różowych słoniach...

Pozdrawiam

[Gloinnen]

napełnia istnienie powietrzem

"powietrzem napełnia istnienie" - według mnie zmiana kolejności wyrazów pozwala zbudować ciekawe przerzutnie.

Sede trafił w dziesiątkę z tym Beksińskim!

Zarówno wzmiankowane malarstwo, jak i wiersz - można interpretować na wiele sposobów. Według mnie "skorodowany człowiek" - rozumiany w kontekście obrazów Beksińskiego - może symbolizować dehumanizację współczesnego świata, rozpad systemu wartości, który prowadził ludzkość przez całe wieki.
Może być mowa także o starości - starości naszej cywilizacji - która jedynie wydaje się młoda i prężna, w rzeczy samej - rozsypuje się, skażona jest degeneracją, nieuchronnie zmierza do upadku.

Glo.

[Gajka]

napełnia istnienie powietrzem

"powietrzem napełnia istnienie" - według mnie zmiana kolejności wyrazów pozwala zbudować ciekawe przerzutnie.

Dzięki GLO

Już zmieniłam....... jesteś Kochana