Wstrzymuję na krótko...

[Gabriela]

detale cieszą wyłącznie w ilości hurtowej



rutynowy spacer po burdelu powoli ciąży

nie lubię zawracać wkrótce się dowiem
dlaczego
znów spał na podłodze obok łóżka
skoro wyprali wszystkie prześcieradła
w końcu to moja ostatnia noc
ktoś zadał sobie tyle trudu żebym upadł

w środę jego sąsiadka przestała krzyczeć
tutaj
trudno o kredki więc trzeba ładniej prosić
powiedziała że nie chce papieru
namaluję drzwi na ścianie wyjdę po kryjomu
patrzenie na chorych jest najgorszym z lekarstw


innej z pań obiecałam pomoc w rozczesaniu włosów
jestem
wcześniej niż zwykle padło słowo dziwka
boli dlatego płacze nie cofam grzebienia
dziecko nie zaplataj warkoczy szkoda czasu
nie są rude o takich przeczytasz w gazetach

język przemieszcza w ustach kolejną miętówkę

oddycham

[Ewa Włodek]

wiersz odczytuję jako "sprawozdanie" peelki z jej - nie wiem, pracy, może wolontariatu - na jakimś oddziale paliatywnym? Albo w hospicjum? Skłania do zastanowienia...

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Alek Osiński]

Bardzo ciekawe, chociaż mam wrażenie, że miejscami
dosyć chaotycznie zapisane. Pozdrowienia

[Gabriela]

Bardzo ciekawe, chociaż mam wrażenie, że miejscami
dosyć chaotycznie zapisane. Pozdrowienia

a można wiedzieć, gdzie widzisz chaos?
łatwiej by się było odnieść.

pzdm

[Alek Osiński]

rutynowy spacer po burdelu powoli ciąży

nie lubię zawracać wkrótce się dowiem

np. tutaj...

powoli ciąży
nie lubię zawracać

osobiście mam dystans do takich zlewających się zapisów, pewnego słowotoku,
sprawiającego na mnie odczucie chaosu, chociaż wiem, że to ostatnio modne,

nie lubię zawracać

myślę, że to spokojnie możnaby sobie darować,
ale to tylko oczywiście moje spojrzenie...

[Gabriela]

tutaj spacer ciąży. oddzieliłam to grubą kreską, co widać, bo to wers wprowadzający tylko.
o zawracaniu dałam w drugiej linijce - właśnie po to, by nie przemieszać, a jednocześnie nie stracić na płynności.

[Sede Vacante]

Wiersz rzeczywiście, nie da się ukryć, o szpitalu psychiatrycznym, ale bardziej jako opis, brakuje mi jednak puenty, jakiegos zakończenia, przez co niestety, nie porywa.