na wieść o śmierci koleżanki Liliany

[witek kiejrys]

kieliszek - odma zła i śmierci
duszna zaraza co bezmiarem krzywdzi
w imię miłości wierności cierpienia
złóg samotności także i zwątpienia
przyczynek nieszczęść wielu i jednego
upadłej łaski bezgrzechu grzesznego

nie wiń więc bracie i siostro przyczyny
z której upadłym podnieść się nie dano
i ugnij tylko pokornie kolano
by pochyleni nad troską i żalem
w cichej modlitwie nad nią i nad sobą
zważyli nasze - czyśmy nie bez winy?!

Dodano -- 20 lip 2012, 19:10 --

[Alek Osiński]

I cóż można rzec, lepiej pomilczeć.

[witek kiejrys]

o to chodzi, Alku, że nie można milczeć!
milczenie zabija! dosłownie!
dzięki

[Sede Vacante]

Trudno cokolwiek napisać.
W takich chwilach, masz rację - nie milczmy. ale napisanie "łączę się z bólu jest tak banalne i wyświechtane, że mogłoby być niemalże obrazą."
Nie znam historii. Ale czegoś zabrakło. Człowieka, ludzi, zainteresowania, miłości. Szkoda. Ona tez na pewno miała swoje ulubione kwiaty.

[semiramida]

Ciężko komentować takie osobiste wiersze.

nie wiń więc bracie i siostro przyczyny
z której upadłym podnieść się nie dano
i ugnij tylko pokornie kolano
by pochyleni nad troską i żalem
w cichej modlitwie nad nią i nad sobą
zważyli nasze - czyśmy nie bez winy?!

To - tak.

Zwłaszcza puenta.

Semi.

[anastazja]

nie wiń więc bracie i siostro przyczyny
z której upadłym podnieść się nie dano
i ugnij tylko pokornie kolano
by pochyleni nad troską i żalem
w cichej modlitwie nad nią i nad sobą
zważyli nasze - czyśmy nie bez winy?!

"Kto jest bez winy, niech pierwszy..."

Chyba Cię zaraziłam smutasem? Witku, czy ten wiersz nie powinien być w rymowanych?

pozdr............

[witek kiejrys]

Sede i semiramido, wcale nie chodzi o łączenie się w bólu. mnie np. nic nie bolało w tej śmierci. ja nie miałem z nią nic wspólnego. i wcale nie jestem zimnym draniem, ale mam swoje spojrzenie na śmierć. chodzi mi o to, że druga strofa mówi wyraźnie, iż 'problem' jest nie tylko problemem pijących czy zażywających różnego rodzaju używki, ale także tych, którzy udając, że niczego nie widzą i nie reagują w porę przyczyniają się do niszczenia tysięcy innych istnień ludzkich. w białych rękawiczkach udając, że to ich nie dotyczy. chodzi np. o takie sprawy, jak kupowanie bądź sprzedawanie dzieciakom piwa w sklepie, papierosów, udostępnianie narkotyków, handlowanie nimi, paserstwo i stręczycielstwo. brak reakcji na chamstwo i pijane chuligaństwo w pociągach, autobusach i trawmajach, w parkach i na ulicy. zero reakcji, wszyscy odwracają głowy, że to niby ich nie dotyczy. co ja będę mówił, wszyscy wiedzą, o co chodzi - o przyzwolenie na zwyczajne zezwierzęcenie, które na portalach objawia się także często, tylko w nieco delikatniejszej, upozorowanej formie.
zawsze zaczyna się to od braku kultury w obcowaniu z drugim człowiekiem i od braku poszanowania drugiego człowieka, nonszalancji i zarozumialstwa. a potem to już prosta droga do zezwierzęcenia i zbrodni. tak, tak, drodzy państwo!
zatem, zanim kogokolwiek zechcemy osądzać, sami stańmy przed lustrem i popatrzmy ile to naszej winy, że niektórzy ludzie stają się takimi złymi ludźmi. każdy z nas ma na sumieniu większy lub mniejszy grzech zaniechania. przymknięcia oczu, zera reakcji.

Dodano -- 23 lip 2012, 23:32 --

anastazjo, to wiersz z 2000 roku [plus minus]. sam wtedy stałem nad grobem. szczęściem znaleźli się ludzie, którzy ostrym kopniakiem przywrócili mnie życiu.
nie jest smutny. jest prawdziwy!

serdeczności

[P.A.R.]

jeśli zaczynasz tłumaczyć wiersze...
to...
wybacz

[Gloinnen]

Moim zdaniem Autor nie tłumaczy wiersza, raczej dzieli się z nami swoimi przemyśleniami związanymi z opisaną sytuacją. Jest to bardziej naświetlenie trudnego kontekstu, w jakim utwór powstał. Nie widzę w tym absolutnie niczego złego.

Pozdrawiam wszystkich,


Glo.

A co do wiersza...

Do mnie też najbardziej przemówiła druga strofa.
Człowiek uświadamia sobie własną nędzę najczęściej w konfrontacji ze sprawami ostatecznymi - śmiercią, cierpieniem, stratą kogoś bliskiego (czasami nie musi to być śmierć, czasami bezpowrotne odejście, utrata miłości i zaufania), upadkiem (moralnym)...
Ważne jest, aby takie momenty wykorzystać po to, aby znaleźć w nich jakiś sens, wskazówkę na dalsze życie...

Glo.

[jacek placek]

Piękny wiersz. Według Jacka rymowany, placek się jeszcze wacha. A opowieść Witka jest prawdziwa bo wiem, że podobne historie się ludziom przytrafiają i taki kop na zapęd pomaga.