Tory ekscentryczne forever true

[emelly]

Tory ekscentryczne forever true

Nie szkoda, że na bruku,
byle był paryski.
Niebo zastyga w blaszki
dachów;
piasek stuka mi pod obcasami,
gdy jak głupia nurzam się
w pastelach z palety
Pissarra i Hausmanna.
Błękit tutaj nieco złamany;
lekkie zanieczyszczenie
uczuć i poglądów
najlepiej świadczy o
bon chic bon genre.
Nie wiedząc, że lustro
- nawet na spacerze -
zawsze odbija prawe jako lewe,
iluzję brałam za rzeczywistość
i teraz jestem
nosicielką
jedynej eleganckiej sukienki
w zasięgu wzroku.
A jednak:
gdzieś w głębi głowy
każdy kryje swój paradoks
i dlatego Polacy
zadbają czasem o ojczyznę,
w mieszczańsko-inteligenckiej Francji
urodzi się Bardotka,
a Niemcy bywają romantyczni
niemal jak Goethe.

[Gloinnen]

Ciekawy wiersz i znalazłam w nim wiele interesujących myśli. Podoba mi się tradycyjny zapis, czyli duże litery, interpunkcja - to duży plus. Tak przy okazji naszej dyskusji o poezji dawnej i współczesnej dodam, że nie lubię, jeżeli jakiekolwiek zjawisko w poetyce wynika jedynie "z mody". Wszystko powinno znajdować swoje uzasadnienie. Więc bardzo dobrze, że bez małych liter po kropkach. I w ogóle.

Zastanowiłabym się jeszcze nad kilkoma rzeczami, czy ewentualnie nie wyszłyby wierszowi na dobre. Przemyśl, bo może coś Ci się przyda.

Po pierwsze nie wiem, czy nie byłoby dobrze podzielić utworu na strofy, albo części. Taki podział może być jednym z istotnych elementów, które również niosą za sobą jakąś treść. Tekst zyskałby na przejrzystości, refleksja w nim poprowadzona uporządkowana zostałaby w jakąś strukturę, organizującą odczyt. W przeciwnym wypadku lektura może zostać uznana za nużącą, a szkoda by było...

Niebo zastyga w blaszki
dachów;

Zastanowiłabym się jeszcze nad celowością tej przerzutni, ale oczywiście - licentia poetica...

iluzję brałam za rzeczywistość

A gdyby tak zrezygnować z tego wersu? Następny mogłabyś już zacząć bez "i". Myślę, że tutaj zupełnie niepotrzebnie sugerujesz czytelnikowi interpretację i zdradzasz, "co Autor miał na myśli".

urodzi się Bardotka
a Niemcy bywają romantyczni

Przed "a" tutaj powinien być przecinek.

To na koniec powiem, co mi się najbardziej w tym utworze spodobało:

piasek stuka mi pod obcasami,
gdy jak głupia nurzam się
w pastelach z palety
Pissarra i Hausmanna.

i dlatego Polacy
zadbają czasem o ojczyznę,
w mieszczańsko-inteligenckiej Francji
urodzi się Bardotka
a Niemcy bywają romantyczni
niemal jak Goethe.

Każda mentalność rodzi swoje gwiazdy. Na swoją miarę. Na miarę swoich czasów i swojego punktu... siedzenia.

Pozdrawiam,


Glo.

[Alek Osiński]

Dobre to jest. Chłodno, z dystansem, wyzbyte z emocji,
za to z bolesnym sznytem intelektu. Popieram

[Marcin Sztelak]

Sam tekst podoba mi się i to bardzo, natomiast razi mnie nieco jak na mój gust przeenterowana forma.

Pozdrawiam.

[emelly]

Dziękuję bardzo za komentarze i konstruktywną krytykę Pomyślę nad przerzutnią po blaszkach

Przed "a" tutaj powinien być przecinek.

Niekoniecznie, "a" w zależności od funkcji pełnionej w zdaniu pisze się z przecinkiem lub bez. W tym wypadku spaja zdania współrzędne łączne (funkcja zbliżona do "i"), więc przecinek jest niepotrzebny.

Pozdrawiam ogromnie,
emelly

[SamoZuo]

Ciekawie napisane,
duma narodu jest jego próżnością zarazem.

Pozdrawiam

[Ewa Włodek]

Nie wiedząc, że lustro
- nawet na spacerze -
zawsze odbija prawe jako lewe,
iluzję brałam za rzeczywistość
i teraz jestem
nosicielką
jedynej eleganckiej sukienki
w zasięgu wzroku.

ta cząstka szczególnie do mnie przemówiła - nieraz nasze iluzje wyróżniają nas z tłumu, a jeśli pozytywnie - to moze warto je pielęgnować...Poczytałam wiersz z przyjemnością, bo jest w nim sporo refleksji na temat tego, co nas otacza...

Pozdrawiam ciepło...
Ewa

[skaranie boskie]

Zastanawiam się kiedy padnie argument o przegadaniu.
Nie, ja go nie użyję, bo lubię taki - niemal rozwiązły - słowotok.
Wiesz, że to bardzo dobry wiersz jest?
Spodobała mi się opinia Alka, że z bolesnym sznytem intelektu. Jestem za.
Fragmenty wyróżnione przez Glo zaskakują celnością i urokliwym przesłaniem.
Pod takim wierszem można tylko napisać laurkę.

[emelly]

Ojej! Bardzo mi miło Skaranie, myślę jednak, że trochę przesadzasz Łot, taki tam sobie wierszyk.

W każdym razie, wszystkim komentującym jeszcze raz serdecznie dziękuję!

[atoja]

To fakt
najlepiej na obczyźnie być ekscentrykiem
fajny wiersz