Kieszonkowa globalizacja

[Sede Vacante]

Może kiedyś dowiemy się
jak pachnie łąka pełna przyjaźni
jak smakuje lek na tęsknotę
bycia bliżej przy sobie
na odległość aromatu porannej toalety
i błagania o więcej słów
lekko rozchylonymi ustami.

Nic w sumie się nie dzieje.
Wdychamy niebo, słońce, las i rzeki
kwiaty z łąk
klekot bocianów
i poczciwą, suchą ziemię.


"Uwaga: Globalne ocieplenie stosunków międzyludzkich
nastąpi po wpisaniu hasła
i loginu."

[Withkacy]

Pozostawiam globalne ocieplenie.

[atoja]

niebezpieczne
ze względu na te lodowce
za wiersz z głębią i lekką ironią

[anastazja]

Może kiedyś dowiemy się
jak pachnie łąka pełna przyjaźni

piękna feaza Sede -

[Sokratex]

Piękny wiersz, ale dusza mu nie służy bo to akurat martwe poetycko porównanie (nic konkretnego nie mówiące).
Gdyby się jej pozbyć, jak i lekkiego rymu, który skrył się między rzekami i kwiatami,
już samo to brzmiałoby genialnie:

Nic w sumie się dzieje:
oddychamy
niebem słońcem lasem
rzeką kwiatów z łąk
i klekotem bocianów
po poczciwą ziemię w garści.

[Marcin Sztelak]

Drugą zwrotkę faktycznie bym zmienił, podoba mi się dystansująco - ironiczna puenta.

Pozdrawiam.

[Sede Vacante]

Sokratex - a teraz?
Dziękuję wszystkim za opinie.