Magellania

[meandra]

.


Przechodzi bladą smugą wzdłuż ciała, pogłębia
sekretne przejścia, rysuje kontury od nowa.
Są niczym jasne szkice, które zapomniano.
Wyłaniają wilgotne cieśniny, odkryte
czułe ścieżki, widnokrąg, linie papilarne.

W nich przelewa się morze, a kryształki soli
oświetlają pagórki. Dokąd, dokąd? Dalej,
gdzie język nie nadąża jak natrętny owad
czy wznoszone z wiatykiem lepkie rozgrzeszenia,
jakich nie sposób zetrzeć z powierzchni atlasu.


.

[Jabrzemski]

Są niczym jasne szkice, o których zapomniano.
Są niczym jasne szkice, które zapomniano.
Przecinek po owadzie precz!
Ładnie.
Buziaki JJ

[atoja]

po mistrzowsku naszkicowałaś krainę

[Zuzanna]

Piękny

[P.A.R.]

gdzie język nie nadąża jak natrętny owad,

mam wrażenie, że łone wszędzie pierwsze...
i trochę za dużo ogranych gadżetów
nie zawsze bliskich eksplozji

prosząc o lepkie rozgrzeszenia
teleportuję się do hipoksyfilii

[Ewa Włodek]

więc tak widzisz, Mea, "tamtą" stronę życia? Zadumałam się, czytając...

Pozdrawiam najserdeczniej...
Ewa

[emgie75]

hej Ewo inspiracja wierszem Pawła czy dyskusja z treścią? pozdrawiam

[triste]

Magellanie są piękne, jak Twój wiersz, w nich życie, perły. Pięknie. Buziaki. Basia.

[Sede Vacante]

Zawsze zazdrościłem prawdziwym poetom ich talentu
Nawet nie wszystko rozumiem tutaj, ale większość łapię, tyle, że sam nie napisałbym ani połowy tak pięknych opisów. Skąd wy czerpiecie taka wyobraźnię? Mam teorię, że ze spokoju ducha, bo u mnie ciągle tego brakuje,a co za tym idzie, nie mogę nawiązać kontaktu z przestrzenią myślową swoją
W każdym razie, co by nie pisać, są osoby, które po prostu mają to swoje "warsztacicho" poetyckie, że jaguary ze trzy by w nim zmieścił. I to Xj-ty!

[AS...]

Jarek ma rację
ale wiersz piękny