stare kobiety mają stare psy

[tea]

Stare kobiety
mają
stare psy
i twarze
jak zimowe
jabłka

psy wzdychają
do siebie
a długi cienki
szalik dni
ciągnie się
poprzez sień
aż pod piec

najpierw
odchodzą
stare psy
a w puste budy
wchodzi chłód
kurhany liści
sypie wiatr
i gra na kościach
wyssanych
przez bezzębny
czas

[e_14scie]

nie rozumiem, czemu stosujesz taki krawat. Niezły wiersz, ciekawe skojarzenia, ale zapis mnie razi.

[laura bran]

szalik dni jakoś tak mi się ciągnie, ale wiersz jest. forma też mi odpowiada.

pozdrawiam
/lu

[tea]

Po prostu lubię taka formę. Krawat ? Dotychczas nie spotkałam się z takim określeniem zapisu. Naleciałości lokalne czy upodobanie do jakiejś części męskiej garderoby? Do wielkich piętra tego mi daleko, ale postaram się zamienić krawat na muszkę.

[Marcin Sztelak]

Zapis trochę męczący, szalik dni - dopełniaczówka, ale mnie się podoba. I cały wiersz też (pomijając formę).

[NathirPasza]

Mnie się podoba. Wydaje mi się, że treść gra z formą. Potrafię go sobie nawet czytać z melodią.

Dla mnie

Pozdrawiam
NP

[Lalaloopsy]

"Stare kobiety
mają
stare psy
i twarze
jak zimowe
jabłka" Za te strofe moje uznanie! Potrafisz wywolac emocje w czytelniku

[anastazja]

tea - boski wiersz

"Stare kobiety
mają
stare psy
i twarze
jak zimowe
jabłka"

[Gloinnen]

a długi cienki
szalik dni
ciągnie się
poprzez sień
aż pod piec

"a dni
długim cienkim
szalikiem
ciągną się
poprzez sień
aż pod piec".

Trochę inna forma tworzenia metafor - pokazałam, że da się inaczej.

kurhany liści
sypie wiatr

"wiatr sypie
kurhany z liści" - proponowałabym małe przemeblowanie, i wyprostowanie zapisu, tak, aby zabrzmiał bardziej płynnie i naturalnie.

Ogólnie wiersz spodobał mi się również. Zaczyna się dość ulotnie i nawet frywolnie, aby na końcu zmrozić, wywołać niepokojący dreszcz.

Pozdrawiam,


Glo.

[Withkacy]

Podoba się.