Siedem. Ambiwalentny dzień tygodnia

[Marcin Sztelak]

Żegnaj lub do widzenia.

Przejrzewam wolno wraz z blaknięciem
kolejnych grzechów świata;
w nieżyjących językach nazywano je cudami.

Twój krzyk narusza delikatną strukturę
zamków z piasku.
Przecież otulałem cię wiatrówką,
delikatnie, w strachu, że zaśniesz
zanim dojdzie.

Patrz - deszcz meteorów, nie mam życzeń
w bliskich okolicach końca
spirali galaktycznej.

Pora na trudną sztukę puentowania
życia,
ale

zresztą mogło być gorzej, jak na przykład:
Józek nie zakąsza, jego żona jest płodna,
chociaż ciężko z brzuchem,
cóż – regularność kalendarzyka.

Prosta historyjka, ty wzruszasz kącikiem
oka. Bełkoczę: instynkt.
Prychasz.

Więc do widzenia albo żegnaj.

[Jarek B]

...osobiście...nie lubię tego typu wierszy....wydają mi się naciągane...przebarwione, przepoetyzowane;))-pozdr.Jarek

[Alek Osiński]

Lubię twoją "poezję schyłkową" Marcinie, chociaż w sumie wydaje mi się, że drążysz cały czas ten sam temat, to jednak
bardzo przekonująco. Dobry wiersz i do tego ta klamra w stylu czarnego kryminału. Piękne chociaż smutne

[iskierka]

puenta je
jest taka sama jak na górze

[Gajka]

Ja nie będę już powtarzać ..... z innej beczki masz kilka dopełniaczówek łatwo możesz je zmienić
W sumie ... mnie się podoba

[coobus]

Przy tym wierszu się dziś zatrzymałem, i szkoda że tylko przy tym. Każdy ma swój gust, mój jest wierny właśnie takim formom i takiej wymowie.

[ks-hp]

Piękny, smutny wiersz - wzruszył mnie fragment o zamkach z piasku i meteorytach. Pozdrawiam.

[Gloinnen]

Twój krzyk narusza delikatną strukturę
zamków z piasku.
Przecież otulałem cię wiatrówką,
delikatnie, w strachu, że zaśniesz
zanim dojdzie.

Moim zdaniem z tym powtórzeniem trzeba coś koniecznie zrobić.
Drugie "delikatnie" można zastąpić np. słowem "ostrożnie". Albo "łagodnie"...

w bliskich okolicach końca
spirali galaktycznej.

Uprościłabym konstrukcję i dała "blisko końca". Daje to możliwość stworzenia nowych powiązań znaczeniowych ---> blisko końca życia ---> czytaj: nie mam ostatnich życzeń?
Ewentualnie - "niedaleko końca"...

W przeciwieństwie do Jarka B - ja taką poezję lubię, gdy język osiąga najwyższy stopień "zmetaforyzowania", czyli podstawową jednostką semantyczną przestaje być słowo, ale cały, skończony obraz poetycki.

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

Och te zamki z piasku, Marcinie, bez naciągania, lubię.

Dodano -- 20 wrz 2012, 13:37 --

[em_]

Zastanów się, czy nie warto zakończyć na - prychasz-, moim zdaniem warto :-) co do całokształtu, to jeden z najlepszych wierszy, które czytałam ostatnio; bardzo prosty znaczeniowo, przejrzysty, tytuł też zachęcający :-)