Barwinek

[Gajka]

wszystkie wielbłądy
pogubiły się w sepii
uwolniłam obłędne spojrzenia
i już nic nie smakuje
jak pustynny wiatr

Beduinie niepotrzebnie
przesypujesz myśli
w oczach wyblakła przestrzeń
piaskowa burza wciąż
tańczy za wydmami

w dłonie chwytam deszcz
chłonę ozon
wplątany w rześkie powietrze
oddycham
wreszcie
znalazłam oazę

2-=

[Alek Osiński]

Interesujący wiersz

Bliski mi, bo i ja tylko na chwilę wyskoczyłem ze spękanej pustyni,
dobrze, że orzeźwiająca burza na końcu, no i oaza

a - w ostatnim wersie imo zbędne

[iskierka]

Interesujący wiersz
bardzo mnie się podoba

[Marcin Sztelak]

Ciekawy, nie wiem czy powtórzenie oddycham potrzebne, wreszcie chyba dostatecznie podkreśla.

Pozdrawiam.

[Ewa Włodek]

ano, jak się człek znajdzie na "spękanej ziemi" w trakcie "piaskowej burzy" to każda oaza, nawet, gdy to tylko fatamorgana, jest już "ziema obiecaną"...
Jak dla mnie - dobry kostium, Gajko...

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Gajka]

Alek
Iskierka
Marcin
Ewcia

Kochani

Dziękuję za czytanie i komentarze ....bardzo je cenię !!!