białe

[e_14scie]

ułożeni z czasem
i uszami po sobie
grzecznie skandujemy dobranoc

pożądanie ustępuje miejsca uprzejmości
wymieniając dobre rady
brukujemy swoje M-ileś
z wygody nawyku
ku chwale wygodnej śmierci
nie obiecując już na zawsze
tracimy wzrok
wbity ostrzem do góry
najmniejszy poślizg grozi pocięciem
status quo jak niedoprawiona zupa
choć znosi uczucie głodu

hartowane szkło bez pęknięć
rozpryskuje się na miliony
sztucznych łez

[iskierka]

Dość ciekawie napisane jakoś tak się czyta jednym tchem

[Alek Osiński]

makabryczne takie status quo, doprowadzi, że w końcu i ze szkła prawdziwe łzy popłyną

[Marcin Sztelak]

Niestety tak to właśnie często - gęsto bywa dochodzimy do takiego status quo - później już tylko wygodnictwo, podobno przyzwyczajenie drugą naturą...

Pozdrawiam.

[Ewa Włodek]

białe małżeństwo - ech, co to się czasem podzieje ze związku dwojga! Chłód, zgrzytanie słów jak nożem po szkle, dystans...Do licha, częściej niż pod wpływem okolicznoiści ludzie sami sobie szytuja takie status quo...

Uśmiechy, uśmiechy...
Ewa

[anastazja]

najmniejszy poślizg grozi pocięciem
status quo jak niedoprawiona zupa
choć znosi uczucie głodu

Podoba mi się całość, ale ta strofa szczególnie przemawia. Przyczyny są różne, oj różne. Znam osobiście osobę, młodą piękną, która rozwiodła się, z damskim bokserem i żyje w białym związku, z wiekowym facetem. Z tego co wiem, jest szczęśliwa.

Miła czternastko - puenta niesamowita

Pozdrawiam.

[Abi]

wydaje mi się,
że ten wiersz koresponduje z Twoim pytaniem
w wątku zapytam, odpowiem szczerze (str.10)
przyjęłam to jako podpowiedź do interpretacji...

:-) A.

[e_14scie]

Dość ciekawie napisane jakoś tak się czyta jednym tchem

makabryczne takie status quo, doprowadzi, że w końcu i ze szkła prawdziwe łzy popłyną

samo życie
zahartowane

Niestety tak to właśnie często - gęsto bywa dochodzimy do takiego status quo - później już tylko wygodnictwo, podobno przyzwyczajenie drugą naturą...

Pozdrawiam.

ale czewoś żałko...

najmniejszy poślizg grozi pocięciem
status quo jak niedoprawiona zupa
choć znosi uczucie głodu

Podoba mi się całość, ale ta strofa szczególnie przemawia. Przyczyny są różne, oj różne. Znam osobiście osobę, młodą piękną, która rozwiodła się, z damskim bokserem i żyje w białym związku, z wiekowym facetem. Z tego co wiem, jest szczęśliwa.

Miła czternastko - puenta niesamowita

Pozdrawiam.

dziękuję Nasti

wydaje mi się,
że ten wiersz koresponduje z Twoim pytaniem
w wątku zapytam, odpowiem szczerze (str.10)
przyjęłam to jako podpowiedź do interpretacji...

:-) A.

poniekąd...eM

[Gloinnen]

Dla mnie zabrakło czegoś w tym wierszu.
Ogólnie rzecz biorąc - dobry. Z gatunku tych "życiowych". Ale trochę szablonowo ujęty temat.

pożądanie ustępuje miejsca uprzejmości

nie obiecując już na zawsze

Zwłaszcza te dwa wersy... z gatunku oczywistych oczywistości.
Oczywiście są gusty i guściki. Ja wolałabym więcej metaforyki sytuacyjnej, mniej nudnej "diagnostyki". Bo w sumie o każdym nieudanym małżeństwie można napisać to samo. A chodzi o to, żeby napisać "nie to samo" właśnie.

hartowane szkło bez pęknięć
rozpryskuje się na miliony
sztucznych łez

ułożeni z czasem
i uszami po sobie
grzecznie skandujemy dobranoc

Początek i końcówka - moim zdaniem dobre, a nad częścią środkową jeszcze bym pogłówkowała. Skrócenie niewiele da, bo spłyci ujęcie tematu, a tu trzeba właśnie go podrążyć, wydobyć z niego coś, na co nikt jeszcze wcześniej nie wpadł.

Pozdrawiam,


Glo.

[Sede Vacante]

Masa pięknych określeń sprawia, że ten wiersz "wchodzi" we mnie gładziuteńko.
Sprawa przesłania - oczywiste, że mi się podoba.Opisujesz tylko i wyłącznie fakty. Nasza globalna rezygnacja z 'walki o lepsze", z zdobywania życia, czerpania z niego garściami, próbowania wszystkiego-a niech tam!, z dreszczy, które mu towarzyszą, emocji, rozkoszy, itp.itd. zastąpiona tzw. poprawnym zdychaniem w imię przemijania. Brrrr.
Ale te dobrane słowa. Uwielbiam wiersze, w których czuje się kunszt od razu. po prostu takie "pierwszoligowce". O ile oczywiście napisane na tyle prosto, że ja je zrozumiem i na tyle z polotem, że będą naprawdę ciekawe. No i świadczące o dzikiej...tak, dzikiej wyobraźni autora.
No i fundujesz nam tu niezły zestaw "łakoci":

grzecznie skandujemy dobranoc

pożądanie ustępuje miejsca uprzejmości
wymieniając dobre rady

tracimy wzrok
wbity ostrzem do góry


rozpryskuje się na miliony
sztucznych łez



To takie dla mnie "naj, naj..." ale oczywiście nie chodzi o to, że nie zrozumiałem, a to tylko wydało mi się intrygujące. Po prostu cała konstrukcja wiersza oparta na zdecydowanie niebanalnych sformułowaniach jest poprzez nie świetna. Oczywiście przekaz robi też swoje. A wymieniłem, żeby po prostu skonkretyzować.
Pozdrawiam E_14 i choć nie wiem czy opinia amatora(bądź, co bądź, jeszcze słabo się znam na dobrej poezji) cię jakoś obchodzi Ale z mojej strony było bardzo miło