sen o warszawie

[Jarek B]

za komuny dziwki
były jaskrawe

piwa rozcięczane
światy postrzegania
kończyły się na wieku

noworodki i ich mamusie
hołubione pod niebiosa

tak przyszedłem na świat
w kolejowym szpitalu

cztery czterysta pani jasiu
bydlak można powiedzieć

tulony do piersi nie słyszałem
gdy za morzem grali bitelsi
a mick jegger rozprawiczał

z pierwszą dupą
podniosłem się z betów
robotniczego pochodzenia

ot tak kurwa
redutą

zaśpiewałem

"jolka jolka pamiętasz"

[iskierka]

Dobry wiersz, choć kopa nie daje, ale dobry.
Chciałabym jednak mieć więcej do powiedzenia,
może innym razem wywołasz we mnie więcej.

[Jarek B]

...no wiadomo do orgazmu....droga daleka....ale spróbuję "wywołać"

[JuPit]

Czytałem kilka Pana wierszy i zastanawia mnie ten żal który bije z ich treści. Myślę, że może trochę pomagają ale nie załatwiają sprawy. Wiersz jak dla mnie zbyt dosłowny nie pozwala mi na rozbudzenie własnych wyobrażeń. Porównania niepotrzebnie usiłują szokować. Nie podoba mi się.

[Gajka]

piwa rozcieńczane

[iskierka]

ale spróbuję

spróbuj

[Sede Vacante]

Rozcieńczane są do dziś
A co do wiersza, ja jestem całkowicie bezbronny wobec epoki PRL-u. Kocham te czasy i już tutaj nie jestem obiektywny.
Dla mnie wulgaryzmy niepotrzebne - ale to dlatego, że ja osobiście, jak czytam, słucham o tamtej epoce, to jakbym stawał się radosnym dzieciakiem i nic więcej mi do szczęścia nie potrzeba. Więc wulgaryzmy nie, przez pryzmat mojego odbioru. Ale wiem już mniej więcej jak lubisz pisać, jaki niespokojny duch w tobie siedzi i do ciebie już mi pasuje, znaczy przyzwyczaiłem się, że bluzgasz panie, że hoho


Aaaa, Cztery czterysta, no tak. A potem bokser z tego co pamiętam? (Pisałeś o trzydziestu paru stoczonych walkach kiedyś) No to wszystko się zgadza

[anastazja]

Trudno komentuje się taki wiersz, z jednej strony czuję ból, który wypływa z peela. Z drugiej, jakaś nadzieja trochę jest.
Wiersz nie zachwycił, z powodu Ci znanego przeze mnie.
Ale mną sie nie przejmuj, co ja tam wiem.

Pozdrawiam Jarku

[Marcin Sztelak]

Też mam sentyment do tych czasów, lecz bardziej przez pryzmat beztroski dzieciństwa itd.
I zawsze myśląc o tych czasach nie mogę się oprzeć wrażeniu, że ludzie jacyś inni wtedy byli - czytaj lepsi. Oczywiście to może być tylko gra wyobraźni...

Zresztą mimo wszystko w wierszu sentyment pewien dostrzegalny, może faktycznie nie jest z "grubej rury" ale tyle też mnie satysfakcjonuje.

Pozdrawiam.

[Liliana]

ja osobiście, jak czytam, słucham o tamtej epoce, to jakbym stawał się radosnym dzieciakiem i nic więcej mi do szczęścia nie potrzeba.

też tak mam,


Jarku, wiersz mi się podoba,
ale popraw jegger na jagger,

pozdrawiam