fuga

[411]

krawężnik przytulił się do buta
a brew zdziwiła krwiakiem.
w sumie nawet ładnym.

ładny do ładnego.
ładna-ładna-ładna.

nie.
wypadkom poza pracą nie przyznam racji
a kafle też posiadają zmarszczki.

ale to ja mam przywilej spaceru.

brzydki.

pochmurnie obudził mnie dzień
mokrym nosem

[iskierka]

Całkiem niezła lekka forma. Moim zdanie dobry wiersz błędów nie widzę.

[anastazja]

krawężnik przytulił się do buta
brew ździwiła krwiakiem.
w sumie nawet ładnym.


Pozwoliłam sobie, na zmianę drugiego wersu, unikasz powtórki "się", ale, to, tylko propozycja 411.Świetna puenta z mokrym nosem, ponoć zwiastuje zdrowie. Sympatyczny wiersz.


Pozdrawiam.

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry ale faktycznie to powtórzenie się razi.

Pozdrawiam.

[em_]

Interesująca stylistyka :-) nie widzę tu żadnych błędów, w ogóle konieczności poprawiania czegokolwiek, ale krótko mówiąc: nie podoba mi się, ale z pewnością może się podobać innym.
Pozdrawiam

[Gloinnen]

ździwiła się

A nie "zdziwiła się"???

a kafle też mają zmarszczki.

ale to ja mam przywilej spaceru.

Mnie akurat inne powtórzenie przeszkadza.

Tytułowa fuga - moim zdaniem nawiązuje do pewnego schorzenia o podłożu nerwicowym.

Fuga (fuga dysocjacyjna, ucieczka histeryczna) to dysocjacyjne zaburzenie nerwicowe, w którym występują ucieczkowe działania impulsywne. (wiki)

Czyli - uciekanie. Skojarzenie z psem, ze spacerem - zwłaszcza w poincie - wskazuje na konieczność wyjścia. Poranek (trącający nosem jak pupil domagający się wyspacerowania) oznacza przymus ucieczki. Nie znam się na nerwicach, ale może tu chodzi o chorobliwą chęć uwolnienia się z jakichś ograniczeń? Wymknięcie się ze wszystkiego, co krępuje (realnie, namacalnie, ale też psychicznie)? Imperatyw nakazujący uciekanie jest - chyba - pochodną jakiejś emocjonalnej klaustrofobii.
A może całe ludzkie życie można określić jako uciekanie przed czymś? Uciekanie przed śmiercią, sprawami ostatecznymi. Uciekanie przed cierpieniem. Uciekanie przed nudą. Uciekanie przed bezruchem, inercją. Uciekanie przed wszystkim, co się nie wydarza. Życie to przymus bycia aktywnym.
Więc wszyscy jesteśmy wariatami.

Pozdrawiam,


Glo.

[411]

Zrobione moi drodzy. Lepiej?

Iskierce, Anastazji, Marcinowi, em_, Glo - wszystkim dziekuje za wizyte.

Anastazji jeszcze za to, ze znalazla ten wiersz optymistycznym, em_ za szczerosc, a Glo za przenikliwosc.

Uciekanie przed wszystkim, co się nie wydarza.

Ano, jak mawiaja Czesi, choc nie do konca.

Milego,
J.

[Ewa Włodek]

a mnie się kluczem wydaje być przywilej spaceru - jak w więzieniu, spacer może być przywilejem, nagrodą. Więc peel czuje się zamkniety, ograniczony, może nawet nie koniecznie tylko fizycznie. Tak odbieram sens.

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[411]

Brawo Ewo. Podwójny srodek tarczy.
Dzieki za odwiedziny.

[anastazja]

a to się popisałam, nie szkodzi, znalazłam, to, co, chciałam czytać.

Ale poprawkę zrobiłaś 411 - miłego dnia