pejzaż sercem malowany

[coobus]

słońce uśmiechnęło się do niej
morze zamruczało
a życie zapachniało
jak placek korzenny z owocami lata

wyjęła farby
usiadła na brzegu
postanowiła nadać ramy tej chwili

namalowała żółtą promienistą kulę
lecz nie było to słońce
nałożyła farbę złotą
i szybko wytarła
wymieszała jeszcze kilka farb
zanim poczuła na dłoni ciepłe promienie

niebieską farbą namalowała morze
lecz nie było ono morzem
zmieszała więcej farb

pomyślała o życiu pachnącym jak placek
i wyjęła wszystkie farby

bo teraz już czuła
już wiedziała
że morze nie jest niebieskie
tylko jest w kolorze morza
że słońce nie jest żółte ani złote
tylko jest w kolorze słońca

domyśliła się
że zapach życia to wciąż jeszcze za mało
by wiedzieć o nim coś więcej

[atoja]

domyśliła się
że zapach życia to wciąż jeszcze za mało
by wiedzieć o nim coś więcej

coobusku
a gdyby tak jeszcze ograniczyć formy czasownikowe
wiem, Twoja peelka maluje pejzaż, lecz zbyt dużo czynności nazywasz po imieniu...
to tak moim zdaniem

[coobus]

Atoja: - publikując ten wiersz, chodziły mi po głowie pewne zmiany, akurat pod kątem wnikliwych odbiorców ze wspólnego piętra. Mam takie na względzie. Twoje racje też uznaję. Ale ten wiersz pojawiał sie już tu i ówdzie, postanowiłem nie robić zmian, nawet domyślam sie kogo i czym będzie nieco drażnił. Pozostanie w jakimś względzie dziewiczy. Ja to przeboleję, a on chyba dobrze się z tym czuje.
Dzięki za sugestie, na pewno trafne. I za czytanie

[Ewa Włodek]

domyśliła się
że zapach życia to wciąż jeszcze za mało
by wiedzieć o nim coś więcej

to jest mądre, Coob...Ładny obrazek...

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[anastazja]

"słońce uśmiechnęło się do niej
morze zamruczałoa życie zapachniało
jak placek korzenny z owocami lata"

troszkę za dużo ło, ale czytałam komentarz i rozumiem. Wiersz jest piękny, więc, szanuję Twoje podejście.

Ostatnia najlepsza, jednak chciałam być oryginalna, upodobałam sobie również ten fragment.

pomyślała o życiu pachnącym jak placek
i wyjęła wszystkie farby



Pozdrawiam

[semiramida]

Piękna opowieść:))) semi.

[lczerwosz]

Chciałem podnieść dla przypomnienia.

bo teraz już czuła
już wiedziała
że morze nie jest niebieskie
tylko jest w kolorze morza
że słońce nie jest żółte ani złote
tylko jest w kolorze słońca

No to jest problem. Poeci mówią kolor morza. A malarze, jakiej tu kurwa użyć teraz farby, bo mi stara ultra-maryna całkiem wyszła a błękit paryski się zaoliwił. Gdy termin zamówienia goni, to poetyka znika.

[em_]

Fajnie pomyślane z tymi kolorami - morze w kolorze morza -
ogólnie wiersz przypadł mi do gustu,
pozdrawiam

[Adela]

Ta opowieść snuje się ładnie, fajna puenta. Przyczepię się, że może zbyt dużo wersów skontruowanych tak samo i z czasownikiem "namalowała".

Pozdrawiam serdecznie,
A.

[witek kiejrys]

wszystko strawię, nawet ze smakiem, za wyjątkiem: domyśliła się że
bo zabiera to co lubię.