Zasłaniała oczy (1)

[anastazja]

niektóre rzucały się na druty
porażające dla małej dziewczynki

głębokie oczodoły
i zapadnięte policzki
kobiety - zapałki ułożone na pryczy

matka płakała tylko dwa razy
gdy wysiadały z wagonu
i kiedy szwedzki kierowca
swoim płaszczem przykrył

resztki ich życia

[Ewa Włodek]

uderzają słowa. Szczególnie - resztki życia przykryte płaszczem...

Pozdrawiam naserdeczniej...
Ewa

[Alek Osiński]

głębokie oczodoły
i zapadnięte policzki kobiet
jak zapałki ułożone na pryczy
niektóre rzucały się na druty

myślę, że można poprawić zapis w pierwszej, bo tak trochę wygląda jakby zapałki rzucały się na druty,
albo wyodręnić ostatni wers do osobnej frazy - dwuwersu razem z "porażające dla małej dziewczynki"

Taka tam moja maruda...

Zastanawiałem się jeszcze nad "życia", czy nie zbyt ogólnie, ale po namyśle, myślę że w porządku...

Pozdrawiam

[ono]

bolesny temat, ciekawie i dobrze przekazany , a ostatni wers jest prześwietny

[semiramida]

Jak zawsze - rzucasz światło w najmroczniejsze alejki świata:))) semi.

[atoja]

gdy wysiadałysmy w obozie

drobnostka, lecz

gdy wysiadałyśmy z wagonu

...treść wiersza mówi sama za siebie...

Ana

[anastazja]

Ewuś papatki -


Dziekuję Alku, doszłam do innej zmiany.
Pozdrawiam



semi - jak zawsze z gracją, dzięki


atoja, buziaczki, za szósty zmysł

[Sede Vacante]

Hmmm.... "głębokie oczodoły" - wydaje mi się, że oczodoły już same w sobie są głębokie. Kiedy słyszę "oczodoły", od razu widzę oczyma wyobraźni głębokie właśnie "dziury". Dlatego osobiście zrezygnowałbym z "głębokich", a dla zachowania rytmu można zamienić na jakieś inne słowo.

Poza tym wstrząsający. Zwyczajnie nie mam serca pytać cię o stopień "autobiografii" w wierszu, choć z drugiej strony przyznam, że jestem ciekaw.
Tematyka - uwielbiam trudne tematy. Poezję walczącą, z głębokim przekazem, misją. Wzruszającą, ale poprzez wstrząs. Taka sztuka jest zdecydowanie moim "faworytem".
Styl (to nie przegadanie, oszczędność słów, ale jakże doskonale dobranych. Obrazowych) świetny. wiersz wbija się w serce. Jak szpila, zważywszy na jego temat.
Anastazjo
Znowu ci się udało

[anastazja]

Hmmm.... "głębokie oczodoły" - wydaje mi się, że oczodoły już same w sobie są głębokie. Kiedy słyszę "oczodoły", od razu widzę oczyma wyobraźni głębokie właśnie "dziury".



Sede - nie wyrzucam, póki co, niech będzie. Jakoś mnie nie przekonałeś, oczodoły są owszem, ale głębokie są u ludzi wycieńczonych i wychudłych, tak myślę.
le bardzo dziękuję, za obecność.

Pozdrawiam

[Abi]

Anastazjo,
gdy widzisz słowami,
nie sposób ich wyłupić...



zióbki
A.