Memento mori

[Gajka]

w skupieniu
klękamy
by pokłonić się tym
którzy wędrują

w źrenicach
zagubił się płomień
migotaniem
prosi o modlitwę

tylko łza spada
w milczeniu
rozbijając smutek
o marmur

[Ewa Włodek]

ładnie nazwałaś tych, którzy odeszli - wędrującymi, Gajko...

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[iskierka]

Pięknie to napisałaś

[Sede Vacante]

Rzeczywiście, bardzo ładnie opisany temat.
Z reguły wiersze pisane "na okazję" aż "trącą" banałami, niczym laurki na dzień matki na przykład ( z całym szacunkiem do matek i ich świąt).
Tutaj mamy piękny wiersz, wzruszający, pełen ciepła. Dobre władanie słowem.
Ot, moja skromna opinia.

[Gajka]

Ewunia ,Iskierka i Sede bardzo dziękuję za komentarze

[ono]

no cóóóóż , mimo , że nie Beduinki , to ciągle zachwycasz swoim pisaniem