zawsze retro

[em_]

i w końcu wybrnęliśmy z siebie
przez muzealne dramaty
niezręczne narzędzia

ręce
które włamywały się do starych aut
gdzie oni
niemal my
nic nie wiedzący o dalszych ciągach
wystygłym powietrzu ciemnych wnętrz
posłaniu łóżka (to nie asceza snu
ale koszmar źle położonych prześcieradeł)

nie czytający czarnych na białym
(ile razy trzeba złożyć elementy złamanych serc
by zrozumieć technikę popełniania błędów)

jeszcze raz pukamy się w głowy
nosząc małe dreszcze i kurz na łzach

[Ewa Włodek]

ile razy trzeba przeżyć dramat, ile razy popełnić błąd, ile razy spojrzeć za siebie, żeby wyciągnąć wnioski z tego, co się ogólnie nazywa życiem? Tak czytam. Pointa szczególnie do mnie przemówiła...

Pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

[Alek Osiński]

Bez pudrowania powiem, że to jeden z lepszych wierszy, jakie ostatnio czytałem w necie.
Ma ręce i nogi, choćby te "niezręczne" występujące w tekście, są jednak bardzo dobrym narzędziem
do wykorzystania przeszłości w stosunku do obecnego "jestem".
Wydaje mi się, że zawsze w takich sytuacjach jesteśmy jacyś niezdarni, jakby zawstydzeni, zadawnieni, wydaje nam się,
że to co się dzieje teraz, można rozwiązywać tylko nowoczesnymi narzędziami, a przecież
czasem tylko w świadomości i podświadomości indywidualnej i zbiorowej, tym magazynie
starzyzny doświadczeń, z której korzystamy często właśnie wikłając się w siebie, leżą
możliwości rozwiązania albo choćby zrozumienia jakichś obecnych natarczywych zagadek i bólów...

Co do strony technicznej, to myślę, że warto jeszcze pomyśleć nad jednym

nic nie wiedzący o dalszych ciągach
o stygnącym powietrzu ciemnych wnętrz
o posłaniu łóżka (to nie asceza snu
to koszmar źle położonych prześcieradeł)

nad tymi powtarzającymi się łącznikami, lepiej mi się czyta bez nich
i z "to" wymienionym na ale

posłanie łóżka - piękna, dwuznaczna metafora

Pozdrawiam

[ono]

em_ pisze:
nic nie wiedzący o dalszych ciągach
o stygnącym powietrzu ciemnych wnętrz
o posłaniu łóżka (to nie asceza snu
to koszmar źle położonych prześcieradeł)


nad tymi powtarzającymi się łącznikami, lepiej mi się czyta bez nich
i z "to" wymienionym na ale

posłanie łóżka - piękna, dwuznaczna metafora

myślę podobnie

jednak , mimo, że wiersz wzbudził we mnie ciekawość, to jednak nie powalił, ale... za to pointa bardzo dobra

[em_]

Poprawione,
dzięki wszystkim :-)

[anastazja]

Mnie również podoba się wiersz, jednak moją uwagę skupiła ilość ętków i ątków, w drugiej i trzeciej. Myślę, że, dobry wiersz obronił się.

Serdeczności e_m

[em_]

Chwilowo nie mam pomysłu, jak to przerobić, ale może kiedyś poprawię.
Dzięki Anastazjo :-)

[atoja]

ładne metafory, treść bez przegadania, byłoby super gdybyś pozbyła się niektórych imiesłowów przymiotnikowych
np.

nic nie wiedzący o dalszych ciągach
wystygłym powietrzu ciemnych wnętrz
posłaniu łóżka (to nie asceza snu
ale koszmar źle położonych prześcieradeł)

nie doczytaliśmy czarnych na białym

to takie moje sugestie, lecz Ty z pewnością wiesz lepiej

[Gajka]

Świetna puenta

[SamoZuo]

Pierwsza oraz przedostatnia strofa są bardzo, bardzo dobre.

Nie mam specjalnych zastrzeżeń, tylko trochę denerwuje mnie ten: "kurz an łzach".
Nie jest to nic nowego i brzmi nieskładnie - ale to takie jedye uchybienie.


Pozdrawiam