Pustka

[bielu]

Miłość i nienawiść,
światło i mrok,
dobro i zło;
jakaż jest różnica?
Żadna. To tylko puste słowa.
Przyjaciel czy wróg
są tym samym. Na świecie
nie ma już człowieczeństwa


Ps. Jak zwykle z czyjąś pomocą tym razem była to Glo.

[Ewa Włodek]

Miłość i nienawiść,
światło i mrok,
dobro i zło -
żadna różnica.

Puste słowa,
przyjaciel, wróg;
to samo.

Koniec człowieczeństwa.


A ja czytam - tak...

I pozdrawiam serdecznie....
Ewa

[iskierka]

Ja bym dała bez znaków, ale tak też dobrze

[NathirPasza]

Na świecie
nie ma już człowieczeństwa

Od tego bym zaczął. Cała reszta jest po prostu płaska. Jest nawet pytanie retoryczne na które odpowiadasz zaraz po jego zadaniu. Więc po co się fatygować z pytaniem?

Jak się stawia śmiałą tezę, powinno się mieć coś więcej do powiedzenia. Tak sądzę.


Pozdrawiam
NP

[Gloinnen]

Przyjaciel czy wróg
są tym samym.

Mnie ta myśl zaciekawiła, bowiem często w człowieku drzemią sprzeczności, wobec których on jest bezradny, zagubiony.
Podobnie jak miłość i nienawiść - awers i rewers tej samej namiętności, która pojawia się w bezpośrednim kontakcie dwojga ludzi.

Propozycja Ewy, aby jeszcze radykalniej ściąć - niezła. Też jestem zwolenniczką wierszy "anorektycznych", minimum słów, maksimum treści.

Pozdrawiam,


Glo.

[bielu]

Mnie ta myśl zaciekawiła, bowiem często w człowieku drzemią sprzeczności, wobec których on jest bezradny, zagubiony.

Tu akurat był opis mojej przyjaciółki, która jest aktualnie wrogiem...

[Gloinnen]

Heh, a kto się czubi... ^^

[bielu]

Heh, a kto się czubi... ^^

szczerze ja już mam jej dość

[iskierka]

Heh, a kto się czubi...

ten się lubi

[Sede Vacante]

Dobry, zwłaszcza puenta. Puenta interesująca.
Jest w takie powiedzenie. " W śmierć danej osoby najbardziej nie mogą uwierzyć dwie osoby. Największy przyjaciel i najgorszy wróg".
Tutaj, do wiersza to idealnie pasuje.