Homo sapiens

[Gloinnen]

Niczym już nie zadziwi to zwierzę. Ludzka skóra
już dawno poszarpana. Straszy po nocach
głos z zasypanych jaskiń.

Nie ukryje się ani pod śniegiem,
ani pod warstwą zamiecionych liści.

Przestrzenie, jedna wydrążona w drugiej, na dnie
pamięci. Jakże pojemne dla przemyśleń. Oko w oko
z pochówkiem.

Rachuję kości, blizny swoje i cudze. Wciąż pamiętam
uczty w mroku. Kłem, pazurem po snach.
Teraz słowa w zastępstwie. Większa precyzja
ujęcia, choć krew już tylko z nazwy
czerwona.

To samo rozdarcie
jednak przerasta. Odruch bezwarunkowy
przypomina miliony lat
w kołysce z gałęzi;
ciepło, za które matka gotowa
zabić.

Też niosę.



____________________
Glo.

[iskierka]

Piękne to! Nic dodać, nic ująć
nawet tytuł świetny

[Gloinnen]

Nie wiem, czy "piękne" to najwłaściwsze określenie. Dziękuję jednak za błyskawiczny komentarz. Miło mi.

Glo.

[ono]

Przestrzenie, jedna wydrążona w drugiej, na dnie
pamięci.

zapamiętam

[e_14scie]

Chciałam wyszczególnić najlepszą frazę, ale się nie da, bo ciąg konsekwentne myślowy jest zazębiony trybami.
Uczta poezji, Glo.

[anastazja]

Rachuję kości, blizny swoje i cudze. Wciąż pamiętam
uczty w mroku. Kłem, pazurem po snach.
Teraz słowa w zastępstwie. Większa precyzja
ujęcia, choć krew już tylko z nazwy
czerwona.

Kurczę Ewa ma rację, jednak postanowiłam tę strofkę zacytować (choć wszystkie oryginalne) jakże się czyta wspaniale. Moja skóra jakby pazurem muśnięta Glo. to teatr

[iTuiTam]

... Kłem, pazurem po snach.
Teraz słowa w zastępstwie. Większa precyzja
ujęcia, choć krew już tylko z nazwy
czerwona.
...

Homo Sapiens zrobił się wygodny, sterylny, już nie używa kłów, pazurów wystarczają mu słowa by zranić, zabić.

Mroczny wiersz.

serdecznie
iTuiTam

[Alek Osiński]

Bardzo dobry wiersz.

Sugerowałbym tylko usunięcie drugiego już z drugiego
wersu, bo wydaje mi się zupełnie niepotrzebne.

Większa precyzja
ujęcia, choć krew już tylko z nazwy
czerwona.

Znakomite

Odruch bezwarunkowy
przypomina miliony lat
w kołysce z gałęzi;
ciepło, za które matka gotowa
zabić.

Też niosę.

Podwójna definicja ciepła - świetnie skomponowana,
aż się rozlewa po kościach.

Pozdrawiam ciepło

[ono]

wiersz w moim klimacie i

blizny swoje i cudze

w tym miejscu nieco mi zgrzytnęło , ale nie wiem co poradzić

wydaje mi sie , że ostatni wers nie jest potrzebny - taki niepotrzebnie przylepiony - rozbija wiersz
przemyśl