„Skarby”

[jaa83]

Na plaży w szumie muszli słychać jęki wspomnień zastygłych.
O związkach, które się rozpadły.
O radościach, które przeminęły.
Niespełnionych marzeniach.
I zawiedzionych nadziejach.
O żołnierzach ginących za ojczyznę
i wszystkich, którzy ponieśli ofiarę w słusznej sprawie.
W wygładzonej tafli i spienionych falach.
Odbijają się nasze myśli i uczucia.
Przybierając rożne kształty i odcienie.
Przyjeżdżamy tu co lato po nasze skarby.
Zbieramy ich okruchy, łączymy w całość.
Odpoczywając na „złocistym dywanie”.
Jedne są tak odległe, jak starożytne olimpiady,
inne bliskie, jak dzisiejszy poranek.
Ale wszystkie na zawsze pozostaną w nas.

[Alek Osiński]

Na plaży w szumie muszli słychać jęki wspomnień zastygłych.
O związkach, które się rozpadły.
O radościach, które przeminęły.
Niespełnionych marzeniach.
I zawiedzionych nadziejach.
O żołnierzach ginących za ojczyznę
i wszystkich, którzy ponieśli ofiarę w słusznej sprawie.

Wygląda tak, jakby człowiek miał tylko złe, nieszczęśliwe wspomnienia.
Ale w rzeczywistości przecież i z najgorszego losu wyszpera się jakieś ciepłe okruchy.

Pozdrawiam:)

[NathirPasza]

Zakropkowałeś się kolo... Mniej dużych liter a więcej refleksji.

Pozdrawiam
NP

[NathirPasza]

BTW: Nie tytułuj wiersza "wiersz". Już tam czytelnik sam rozkmini co jest wierszem a co nie.

[Ewa Włodek]

Muszle jęczą zastygłymi wspomnieniami
o roazpadzie, zawodach i niespełnieniu.
O żołnierzach ginących za ojczyznę
i ofiarach słusznych spraw.

Gładka tafla i spienione fale
odbijają nasze myśli - skarby,
przyjeżdzamy po nie co lato,
zbieramy.

Niech w nas zostaną.

pozwoliłam sobie tak przeczytać...


uśmiechy posyłam...
Ewa

[iskierka]

ciepły wierszyk, oj plaża mi się zamarzyła

[jaa83]

Witaj!
Dziękuję Ci iskierko za miły komentarz, ja także marzę o plaży.


Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę miłej niedzieli.

[anastazja]

Życzyłabym sobie strofy, łatwiej czytać, a już taki ostrzyżony przez Ewę tekst, to miodzio. Może pomyślisz o tym?

Pozdrawiam

[skaranie boskie]

Piękny tekst.
Trochę się zagalopowałaś z kropkami, przez co większość zdań pogubiło sens.
Gdybyś jednak pokusiła się o naprawę interpunkcji i dopisanie jakiejś optymistycznej, plażowo - wakacyjnej puenty, mógłby służyć niejednemu instruktorowi KO z pierwszej połowy lat siedemdziesiątych ub. wieku za instruktaż.
Tylko tak dalej, a za 40 lat dojdziesz do utworów współczesnych.


PS. Odsyłam do niezapomnianego filmu Marka Piwowskiego "Rejs".
Pozdrawiam

[coobus]

Jak widać każdy ma własne skarby, które potem upycha po szufladach. I każdy by pewnie co innego wymienił w swoich retrospekcjach. Moja muszła nie wzdychałaby pewnie przeszłością, bardziej teraźniejszością, to tak dla porównania... Każdy z nas ma inna konstrukcję, każdy wsłuchuje się w inne muszle. Posłuchałem właśnie przez chwile Twojej. Z pełnym szacunkiem