Przed zimą

[anastazja]

kalendarz połknął dzień
myśli o lecie słodzą herbatę

czarne chmury ciągną
ciężkie brzuchy
niebo nie pokaże gwiazd
falbana róży straciła krochmal

zmartwiona brzoza
próbuje uchronić pająka
wiążącego supełki

[Alek Osiński]

kalendarz połyka codziennie
myśli o lecie

jak posłodzić herbatę
czarne chmury
które się wpychają
ciężkimi brzuchami

niebo nie rozgwieździ się dzisiaj
falbany róży stracą krochmal
na rzecz zmarzniętej brzozy

próbującej uchronić
pająka wiążącego supełki


Tak sobie poukładałem Anastazjo,
żeby mi się bardziej podobało w czytaniu, sorki

Pozdrawiam

[iskierka]

Sory Alku, ale wiersz Anastazji
mi się podoba bardziej.
Brawa dla autorki

[coobus]

Oddech zimy na karku... kalendarz połyka codzienność stale, przez cały rok, choć w te dni zaglądamy częściej w jego kartki. Ładny wiersz

[anastazja]

No fajna wersja Alku

Sory Alku, ale wiersz Anastazji
mi się podoba bardziej.

iskierko - dziękuję





Miło czytać taki komentarz coobus, jestem jeszcze pod wrażeniem Twojego pięknego wiersza.
Dzięki.

[Ewa Włodek]

pająk - Arachne, przędąca nić życia i tkająca los. I symbol szczęścia domowego...I jak go tu ochronić, gdy zima wieje chłodem a czas - mija, nieubłaganie...Taka mi się refleksja nasunęła przy lekturze...

uśmiechy ciepłe posyłam...
Ewa

[anastazja]

Serdecznie pozdrawiam Ewuniu :rosa:

[Gloinnen]

Obie wersje - i autorska, i ta - zaproponowana przez Alka - mają coś w sobie. Ja też pozwolę sobie wtrącić swoje przysłowiowe trzy grosze.

kalendarz połyka codzienność
myśli o lecie słodzą herbatę

Pierwszy wers jest trochę mylący. Nie wiem, czy ta jednoznaczność wychodzi "wierszu" na dobre.

"kalendarz połknął codzienność" ---> zamiana czasu teraźniejszego na przeszły mogłaby pomóc doprecyzować znaczenie tej linijki. Ewentualnie - pomyśl nad inną, bardziej zręczną konstrukcją.

"słodzę herbatę myślami o lecie" ---> wprowadzenie wyraźnie zaznaczonego podmiotu lirycznego dodałaby utworowi ciepła.

czarne chmury ciągną
ciężkie brzuchy
niebo nie pokaże gwiazd
falbana róży traci krochmal

Ta strofa w mojej opinii jest dość monotonna.

"falbana róży już bez krochmalu" ---> przykład, jak zróżnicować gramatycznie zapis.

zmartwienie zmarzniętej brzozy
próbuje uchronić pająka
wiążącego supełki

"zmarznięta brzoza próbuje
uchronić pająka
zmartwieniem
wiążącego supełki"

Wprowadzenie przerzutni - pozwala rozszerzyć znaczenia. Do przemyślenia.

Ładna impresja, otwarta na "coś więcej", niż tylko obserwacja przyrody. Personifikacja brzozy (to drzewo symbolizuje między innymi smutek, przemijanie, żałobę) dobrze wkomponowuje się w refleksję nad przemijaniem. "Wiązanie supełków" przywodzi na myśl ocalanie od zapomnienia - w nadchodzącej zimie jest nadzieja na to, że pamięć przykrych, bolesnych rzeczy odejdzie w niebyt.

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

Dziękuję Glo, coś podebrałam, resztę zostawiam w swojej wersji.

[Jarek B]

...ten wiersz jest tak ciężki...a chciałbym by był ulotny jak te "falbany"...jednym słowem ...|"lipa":)))-pozdrówka moja miłości:)