dlaczego ty

[coobus]

pytasz dlaczego

bo poprzestawiały mi się znaki
pogubiły litery
zatarły znaczenia
poprzewracały drogowskazy

bo wiatr nie wiatr
wyrywa mi coś z serca
wyczyszcza horyzont z obrazów
zaciemnia świat za firankami rzęs
walczy ze mną o okiennice


bo sznurowadło nie sznurowadło
od dawna ciągnię się za mną
rozwiązane
przydeptuję je co kilka kroków
potykam sie o wiele innych spraw
też wymagających zasznurowania

bo sam nie dam rady

[Ania ayalen]

chcialoby sie powiedziec: wiec podaje ci reke...
bo ludzie bo czas bo swiat
bo dni krzycza bezglosnie i noce zamieraja w oczach...dlatego
piekne
i prawdziwe jak.cholera...bo swiat, bo zycie.

[Jarek B]

poprzestawiały
pogubiły
zatarły
poprzewracały
wyrywa
wyczyszcza
zaciemnia
walczy
"ciągnię się "!!!
przydeptuję
"potykam sie"


....całość to jedna wielka porażka....i daleka jeszcze droga do pisania

[MarkTom]

Jarek B pisze....całość to jedna wielka porażka....i daleka jeszcze droga do pisania

Nie przesadzaj to można poprawić.W twoich utworach za dużo wulgaryzmów.Jednak ci pasuje.
Potrzebne są jak kurtyzanie majtki

pytasz dlaczego

bo poprzestawiały mi się znaki
pogubiły litery
zatarły znaczenia
poprzewracały drogowskazy

bo wiatr nie wiatr
wyrywa mi coś z serca
wyczyszcza horyzont z obrazów
zaciemnia świat za firankami rzęs
walczy ze mną o okiennice


bo sznurowadło nie sznurowadło
od dawna ciągnię się za mną
rozwiązane
przydeptuję je co kilka kroków
potykam sie o wiele innych spraw
też wymagających zasznurowania

bo sam nie dam rady

Witaj Coob

Jarek ma trochę racji

Nie wiem czy powtórki zamierzone. Jeśli chodzi o bo rozumiem reszta powtórek o których wspomina Jarek jakoś psuje odbiór.Czytam nieco inaczej :



Z poważaniem

Marek


pytasz dlaczego

bo poprzestawiały mi się znaki
zgubiły litery
rozmyły znaczenia
upadły drogowskazy

bo wiatr nie wiatr
wyrywa mi coś z serca
oczyszcza horyzont z obrazów
mroczy świat za firankami rzęs
walczy ze mną o okiennice


bo sznurowadło nie sznurowadło
od dawna ciągnię się za mną
rozwiązane
depczę je co kilka kroków
zacinam się na innych sprawach
też wymagających zasznurowania

bo sam nie dam rady

[Ania ayalen]

super...byloby super gdyby nie zatracil sie w trakcie poprawek przepiekny, nieco senny rytm tego wiersza, w ktorym slychac niepewne jeszcze ale nieustepliwe kroki....na co komu wyliczanki?
na miejscu autora zastrzelilabym kazdego kto wsadza lapy w ten rytm, jest tak niepowtarzalny...ech

[MarkTom]

super...byloby super gdyby nie zatracil sie w trakcie poprawek przepiekny, nieco senny rytm tego wiersza, w ktorym slychac niepewne jeszcze ale nieustepliwe kroki....na co komu wyliczanki?
na miejscu autora zastrzelilabym kazdego kto wsadza lapy w ten rytm, jest tak niepowtarzalny...ech

Forum jest dyskusyjne Pani przelotem o czym raczysz nie pamiętać.Łapy to ma zwierzę, człowiek ma ręce.Strzelać byś chciała to na strzelnicę.Każdy inaczej odbiera,ma inną wrażliwość.Nikt nie w wsadza rąk do czyjegoś utworu.Pokazujemy czasem swój odbiór ,nie widzisz różnicy?Poezja sama w sobie pozwala na przeróżne interpretacje.Dosłowność zatarłaby sens tworzenia.
Proszę bez śmiesznych insynuacji i aluzji.

pozdrawiam mimo wszystko

Dodano -- 26 gru 2012, 16:17 --

[iskierka]

bo sam nie dam rady

nikt nie jest sam, i nie może być sam.
fajny wiersz

[anastazja]

bo wiatr nie wiatr
wyrywa mi coś z serca
wyczyszcza horyzont z obrazów
zaciemnia świat za firankami rzęs
walczy ze mną o okiennice

cudownie prawdziwie

Nie przesadzaj to można poprawić.W twoich utworach za dużo wulgaryzmów.Jednak ci pasuje.
Potrzebne są jak kurtyzanie majtki

wyjąłeś mi z ust.

[Ania ayalen]

Drogi MarkuTomie, totez i o interpretacji mowa. Mimo wszystko dziekuje, dalsze pouczenia prosze kierowac na pw zeby nie zasmiecac tego.miejsca.

[coobus]

MarkTom: - Podobne te nasze wersje, mało sie różnią, lepiej jednak czuję swoją, niemniej dzięki, przyjrzę się.

Jarek B. - dzięki za optymistyczną nowinę, to dobrze, że przede mną jeszcze daleka droga, i niemal wszystko. Pewnie zauważyłeś (a może nie), że u niektórych jest wręcz odwrotnie.
Również pozdrawiam świątecznie, no, może bez oklasków, ale... z uśmiechem

przelotem: widzę, że powoli poznajesz miejsce, gdzie się znalazłaś, że oswajasz się z szokiem po stwierdzeniu, że istnieje wykładnia"jak pisać wiersze". Ze mną było podobnie. Ale da się wyżyć. A może warto poobserwować, choćby dla siebie. Instrukcja ma w temacie powtórzenia, ilość czasowników, przymiotników, zaimki, anafory, inwersje, anachronizmy, rymy, rytmy... wytwór akademickiego spojrzenia, zobaczysz, dasz sobie z tym radę. Wskazany jest tylko spokój. Warto poznać zdanie innych, skonfrontować z własnym, ale chyba nie strzelać. Luz i spokój.
Dziękuję Ci za zaangażowanie w ten wiersz.

Iskierko, Anastazjo - dziękuję i pozdrawiam.