kurhany, szkierety

[ks-hp]

Elwira w odbiciu jeziornym: krajobraz oszpeconych drzew,
amorficznych tkanek i kręgosłupów. I tak od ćwierćwiecza
- postanowiła. Wiosną rozstępy, ciało połamane w kry.
Wymiana rękawiczek - cofa się - delty na wnętrzach dłoni
już przepełnione. Czas wpłynąć na bieg. Zmienić nurt

- po co? Falujące śniegi ukryte pod piersią. Mróz
rozszczepia oczy i wtedy widzi życie. Przed nią kredowa
panorama. Papierowe miasta upadną.

Długo po niej.



____________________
cykl: syberiada

[Sede Vacante]

Podoba mi się, co mnie w sumie zaskakuje, bo styl dość nietypowy jak dla mnie. Pewnie by odrzucił, ale sama historia i pyszna puenta mnie przekonują. W ogóle, o ile dobrze interpretuję, kobieta - matka natura - interesujący opis i połączenie obrazów.
"amorficznych(tkanek) - czy nie powinno być "ch"?

Styl ryzykowny, nietypowy, ale warto było napisać - i przeczytać. Dobra konwencja matki natury ukazanej jako starzejącej się kobiety. może dla niektórych zbyt proste, ale mi się bardzo podoba.
Puenta najwłaściwsza, innej nie trzeba.

[Bonifacio Sieczepia]

Wygląda na to, że czegoś zwyczajnie nie wiem. Co to takiego "szkierety"?

[Gloinnen]

"szkierety"?

Według mnie to neologizm, powstały z połączenia "szkieletów" i "oczeretów"... Ale to tylko moje czytelnicze "gdybanie"...
Wiersz zresztą opowiada o topielicy. Moim zdaniem te "szkierety" mogą odzwierciedlać cały naturalizm sceny - truchło dziewczyny, zaplątane w jeziorną roślinność.
Sam utwór - wstrząsający, wzbudza bardzo silne emocje. Obrazy świetnie dobrane, mocne, ale jednocześnie nie pozbawione wyrafinowania. Jak zwykle serwujesz doskonałą, kunsztowną robotę.


Pozdrawiam,


Glo.

[Bonifacio Sieczepia]

Podsumowując mamy "matkę naturę", "topielicę", "rzekę". To ostatnie to moje pierwsze widzimisiowanie.
Teraz sądzę, że autorka miała na myśli coś innego.
Być może to opis niemal bezpośredni, a Sede jest najbliżej.

[Ewa Włodek]

hmmm...Cykl - Syberiada, więc rzecz dotyczy czegoś, co miało miejsce na północy Eurazji. Na Syberii. Zaś Elwira - imię bardziej literackie, szczególnie w czasch, gdy Syberia funkcjonowała jako "sybir" - czyli miejsce zesłań. Więc tu widziałabym owąż Elizę - jako symbol kobiet-zesłanek, albo takich, które podążyły na Sybir za swoimi mężczyznami-zesłańcami. I tam zostawiły, pogrzebały wszelkie swoje nadzieje. Albo - okoliczności pogrzebaly, unicestwiły to, co ze soba przyniosły...
Ale jest jeszcze pointa - i chyba w niej chodzi o to, że wszak miały - potomków, zstępnych, którzy nisoą w sobie klejmo protoplastek?
Tak Cię dziś czytam, i nie wiem, na ile - nadinterpretuję...

pozdrawiam ciepło...
Ewa

[Damian Sawa]

To jest bardzo piękny obraz, jak ktoś już wspomniał, wzbudza bardzo silne emocje. Językowo, stylistycznie i z przekazem na wysokim poziomie. Podoba mi się naprawdę.

[ks-hp]

Sede,
trochę o coś innego chodzi, niż o matkę naturę - ale to według mojego zamysłu. Jak najserdeczniej zapraszam do własnych interpretacji, bo są bardzo ciekawe. Dzięki piękne, pozdrawiam!

Bonifiacio,
szkierety to połączenie szkieletów, jak mówi Glo, ale i szkierów.

Glo,
ależ te oczerety jak najbardziej tutaj pasują, zwłaszcza że i temat 'jeziorny'. Motyw topielicy bardzo mi się podoba i dzięki Tobie zacząłem widzieć inne interesujące rzeczy w tym tekście - dziękuję pięknie.

Ewo,
Twoja interpretacja jest niezwykle intrygująca, ale zawiera ziarenko albo i nawet większe ziarno prawdy. Syberiada, jak łatwo można się domyślić, śledząc wiersze z tego cyklu, traktuje o kobietach. Cieszę się, że wpadłaś - pozdrawiam!

Damianie,
rad jestem, że i Ty znalazłeś dla siebie coś pozytywnego tutaj. Pozdrówki!

[anastazja]

O, już drugi na tema Syberii czytam, pięknie piszesz ks-hp. Może się nie pogniewasz, jeśli zapytam; dlaczego będąc mężczyzną masz awatar kobiety? Oczywiście, Twój wybór, jednak uważam, że można mylić płeć.

Pozdrawiam

[ks-hp]

Anastazjo, lubię utożsamiać się z kobietą, zresztą - Syberiada nawet o tym mówi. Poza tym postać na zdjęciu to nie zwykła śmiertelniczka, to ktoś znany. ^^ A i nie przeszkadza mi, jeśli ktoś mnie myli z kobietą. Choć w dzisiejszych czasach powinno się zwracać do innych, zwłaszcza w Internecie, bezpłciowo - skąd wiesz, kto stoi po drugiej stronie albo z kim się psychicznie i duchowo utożsamia?