pora deszczowa

[semiramida]

PORA DESZCZOWA

może jeszcze popłynie woda
tą pustynną doliną

twoje ręce zasieją
na polu mojego strachu
pomarańczowy gaj

jaką nagrodę przyznasz
za wszystkie pokorne noce
za to czego nie mówiłam

na ramionach płomień
opowiada o kochaniu

wolność najbardziej mi ciąży

[Sede Vacante]

Piękny wiersz, jak to u Semiramidy - poezja wysokich lotów.

"jaką nagrodę przyznasz
za wszystkie pokorne noce
za to czego nie mówiłam" - bardzo ciekawe.

Cały wiersz zdecydowanie w moim typie. Krótko, na temat, w intrygujący sposób.

[Ania ayalen]

malujesz slowami niezwykle sugestywne, cieple obrazy. Wiesz, mysle ze najcenniejsza nagroda dla siebie jestesmy my. Tylko nie spadaj juz ponizej swojego poziomu.

[Miladora]

Porozmawiamy?

- tą pustynną doliną – „tą” jako zaimek wskazujący jest niepotrzebne, bo niczego nim nie wskazujesz, skoro wcześniej nie było mowy o żadnej dolinie. Inna sprawa, że jeżeli mówisz „może popłynie woda”, to tym samym dajesz do zrozumienia, że w dolinie jej nie ma, czyli jest sucha (pustynna). Więc można dać „naszą doliną”.
A na upartego samo „pustynną doliną”.

Podobnie pozbyłabym się zaimków w następnej zwrotce:
- twoje ręce zasieją
na polu mojego strachu – jeżeli zamiast „tą” dasz „naszą”, to zaimki nie będą potrzebne
I zmieniłabym szyk.

- za wszystkie pokorne noce
za to czego nie mówiłam – „za” bym opuściła

- na ramionach płomień
opowiada o kochaniu – a gdyby tak zmienić szyk?
- płomień na ramionach
opowiada o kochaniu

I w poincie też bym go zmieniła:
- wolność najbardziej mi ciąży
Na:
- najbardziej mi ciąży
wolność

Czyli w sumie mam taką sugestię:

może jeszcze popłynie woda
pustynną doliną

ręce zasieją
pomarańczowy gaj
na polu strachu

jaką nagrodę przyznasz
za wszystkie pokorne noce
to czego nie mówiłam – ta zwrotka wyjaśnia relacje dwojga osób i zwrotki powyżej

płomień na ramionach
opowiada o kochaniu

najbardziej mi ciąży
wolność

Ale tak sobie tylko głośno rozmyślam.

[Abi]

• • może jeszcze popłynie woda
    doliną
    
    twoje ręce zasieją
    pola mojego strachu
    
    pomarańczowy gaj
    
    jaką nagrodę przyznasz
    za wszystkie pokorne noce
    i niedomówienia
    
    na ramionach płomień
    opowiada o kochaniu
    
    wolność
    najbardziej ciąży

/A.\

[lczerwosz]

ja już drobiazgi:
pole strachu - można czytać jak pole sił, pole oddziaływań, grawitacji.
gaju pomarańczowego się nie sieje, no chyba bardzo chcesz, wzrośnie kiedyś

twoje ręce zasieją
na polu mojego strachu
pomarańczowy gaj

Może:
na polu gdzie
chwasty i mój strach
twoje ręce posadzą
pomarańczowy gaj

może jeszcze popłynie woda
tą pustynną doliną

może bez może, będzie silniej, zwłaszcza, że 2 zwrotka jest w trybie orzekającym
Jestem za Miladorą co do puenty. Może tam dodać "może", aby zasiać wątpliwość, że nie wszytko jest takie pewne

[em_]

Twoja wersja jest ładna, ale jednak myślę, że wersja Abi pozostawia więcej tajemnicy, dlatego jestem za nią, z tym, że wyrzuciłabym te pola strachu i napisała po prostu - twoje ręce zasieją pomarańczowy gaj :-)

[Ewa Włodek]

pomarańcza - symbol i dziewiczości i płodności, bo na drzewku występują równocześnie i kwiaty, i owoce, a kwiat pomarańczy bywał w niektórych starożytnych kulturach używany jako kwiat ślubny. Według wiedźm dawnej Europy pomarańcza była symbolem serca, a w pomarańcza w ręku Dzieciątka Jezus w chrześcijańskiej ikonografii oznacza płodność i dobry los. No i jeszcze jedna, wielce świeża symbolika - we współczesnym judaizmie pomarańcza symbolizuje przywództwo kobiet żydowskich.
Tak się czepiłam,Semi, tego pomarańczowego gaju, bo mi się wydał jednym z kluczy do rozumienia Twojego wiersza, bo jeśli zważymy "deszcz" w tytule, a deszcz jest wszak uniwersalnym symbolem płodności a= i aktu seksualnego - to mamy ciąg logiczny...
Pragnie peelka związku, ale wolność - cokolwiek to znaczy - przeszkadza jej w dokonaniu wyboru...Tak Cie czytam, i fajnie mi było podumać nad sensem...

pozdrawiam ciepło...
Ewa