próba uchwycenia ostrości

[Damian Sawa]

pierwszy raz w tym roku widzę księżyc
myślę o tych którzy mogą go dotknąć
wiem że nie wrócę a czas pozaciera ślady
zapraszam wszystkich na dancing
kobiety w białych strojach dbają o serce
muzyka gra coraz ciszej

z drugiego końca sali obserwują mnie ludzie
jakby mieli coś na sumieniu
smutno o tym myśleć
życiorys w tym miejscu nie ma znaczenia

nad ranem urywa się oddech
wszystko co najciekawsze przed tobą

[Ewa Włodek]

bardzo refleksyjnie odbieram Cię dzisiaj, Damianie. Czytam Twój wiersz - jak wizję peela - osoby umierającej? Księżyc - jak owoż światło w tunelu, o którym mówią ci, którzy doświadczyli śmierci klinicznej (kobiety w białych strojach dbające o serce - toż to reanimacja).

ad ranem urywa się oddech
wszystko co najciekawsze przed tobą

a to - bardzo dla mnie...

pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

[anastazja]

Poprawiłam literówkę w drugiej strofie pierwszy wers; ludzie
Zgodzę się pewnie z Ewą, ze piszesz o śmierci klinicznej, ostatnia fraza mówi;

wszystko co najciekawsze przed tobą

Zaciekawiasz jak zawsze Damian zadumałam się.

Pozdrawiam

[Damian Sawa]

Ewo - Bardzo dobra droga interpretacji, bo rzeczywiście jest tutaj peel który opisuje swój czas przed śmiercią. Podoba mi się to Twoje czytanie jeśli chodzi o księżyc i kobiety w białych strojach.

Dziękuje za czytanie! Pozdrawiam:)

Anastazjo, tak uciekło mi -e fajnie że poprawiłaś:)

Cieszy że zaciekawiłem tekstem.

Pozdrawiam:)