Jedna porcja wolności

[Sede Vacante]

Odchodzą.
Milkną.
Znikają.
Skreślają mnie.

Resetują moją wiedzę o świecie.

Zaprzeczają, by kiedykolwiek coś nas łączyło.
Niemo i posłusznie
wyrzekają się paktu o współzależności.

Na jedną godzinę.

Wolność wychodząc z ukrycia,
lubieżnie szepcze, że musimy się spieszyć.
Mrugając zalotnie okiem
masuje kruchy spokój,
wciera olejki w tryumfalny bezruch przestrzeni,
oplata kobiecym ciepłem.

Przywiązując do łóżka,
obiecuje, że
pokaże mi rzeczy, o jakich nawet nie śniłem.


W Ciszy
czuję się lepszym człowiekiem.

[Ewa Włodek]

wolność - to zwykle pioruńsko drogo kosztuje i ośmielę sie powiedzieć, ze nie każdy dorasta do tego, żeby być wolnym - na prawdę. Najczęściej - bywa z pozoru wolny, jak Twój peel, a przekonanie, że jest wolnym czyni go niewolnikiem własnej arogancji i własnych ograniczeń...Tak sobie podumałam, czytając Cię...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Sede Vacante]

przekonanie, że jest wolnym czyni go niewolnikiem własnej arogancji i własnych ograniczeń

Bardzo trafne spostrzeżenie. Nie tyle do tego wiersza, co w ogóle. Tak staram się przekazać w każdym z nich, w którym piszę o cenie wolności, ile to kosztuje.
I dzięki za wizytę.

[anastazja]

Może zastanówmy się, co znaczy wolność. Bywa, że nie wiemy co z nią zrobić, weźmy takiego więźnia, wychodzi i nie wie, nie potrafi zaakceptować wolności, częściej wraca jako recydywista. Kolejnym przykładem jesteśmy my, sami. Zostaliśmy uwolni od komuny, i nie każdy odnalazł miejsce w życiu, dlaczego? Byliśmy przyzwyczajeni, podporządkowani czyimś wartościom. Niektórzy dziś mówią; komuno wróć.
Myślę, że pokolenie, może za 50, lub więcej lat wykorzysta tę wolność w sposób godny.

Wybacz mi Sede, moje wywody, lecz to Twój wiersz ,nie tak...dobry wiersz.

Pozdrawiam

[Sede Vacante]

Rozumiem wywody, ale co w samym wierszu jest złe? Pytam, bo zawsze mogę pozmieniać, a chciałbym, by był dobry
Poza tym poznanie błędów pozwoli na nie uważać w przyszłości.

A co do samej wolności w tym wierszu - jak mówi tytuł i jeden z wersów, oraz w sumie cały wiersz - chodzi o jedną godzinę wolności. Jedną "porcję". Chwile tylko dla siebie.
Puenta mówi, że " w ciszy...". A więc nie chodzi o wolność ogólnie. Ideologię, przeznaczenie, spełnianie się, zawód itp.itd.
Chodzi o chwilkę przestrzeni tylko dla siebie w ciągu dnia, o trochę błogiej ciszy.
O tyle jestem zdziwiony, że to dość jasno napisałem, tak mi się wydaje, a mówisz o zupełnie innym rodzaju wolności. Polityka, ustroje, podczas, gdy opisuję wolność w danej chwili i jest to wolność od codziennych obowiązków.
Ale szanuję każde zdanie, przez to pytam o błędy, bo może nieświadomie wprowadzam wierszem w błąd, a zmieniając, może da się to poprawić.
I nie krępuj się, nie jestem z obrażalskich, przyjmę każdą sensowną krytykę

[Gajka]

Sede
Mnie się podoba, metafory rewelacja