Jeszcze wczoraj byłem dobrym człowiekiem

[Sede Vacante]

To jest to miejsce.
Przysięgam!
Jeszcze wczoraj tu
byłem!
Nie nadążałem zrywać kwiatów dla przeznaczenia.

Te obrazy i dźwięki…
…poprzysięgałem im wierność po grób,
a one,
że zawsze będę miał swoje miejsce na ziemi.

To na pewno gdzieś tu!
Oddałbym głowę!
Jeszcze wczoraj…
…byłem dobrym człowiekiem.

Ktoś ukradł mi zdolność przesładzania prawdy.
To pewno ten skurwiel,
który pisze, że kocha deszcz,

bo wtedy ulice się wyludniają.

[Hosanna]

bardzo mi się podoba i tytuł i pierwsza część
i treść o ile ja rozumiem

co do zakończenia
jeśli sugerujesz ze to Ty sam jesteś tym skurwielem
to zakończyłabym raczej w pierwszej osobie

dziś
kocham deszcz

bo wtedy ulice się wyludniają

a skurwiel to dla mnie raczej ktoś kto krzywdzi a nie z trudem znoszący obecność bliźnich
obrażasz się sam lub kogoś do kogo to mówisz i to niecelnie

a poza tym
warto wracać tam gdzie dosięgły nas niezwykłe chwile i doznania
tak jak się wraca aby przypomnieć sobie
zapomniane

[Sede Vacante]

jeśli sugerujesz ze to Ty sam jesteś tym skurwielem
to zakończyłabym raczej w pierwszej osobie

Właśnie celowo jest to w osobie trzeciej. Bo ten skurwiel to jakby druga część mnie, czyli ja, a jakby nie ja. Ta część osobowości, z którą próbuję walczyć. Która lubi wyludnione ulice, bo stroni od ludzi.Więc musi być "on", bo "we mnie siedzi ten drugi" - coś takiego.

a skurwiel to dla mnie raczej ktoś kto krzywdzi a nie z trudem znoszący obecność bliźnich
obrażasz się sam lub kogoś do kogo to mówisz i to niecelnie

Otóż to. Ten skurwiel zdecydowanie krzywdzi. I równocześnie stroni od ludzi. Krzywdzi mnie wyalienowaniem, dążeniem do absolutnego odcięcia od ludzi.
Obrażam jego, moje drugie ja. Ale właściwie to nie tyle obrażam, co wyznaję pewien fakt przed czytelnikiem. Walka dwóch natur, twarzy z sobą.

A co do wspomnień - wracam, aż zbyt często. O tym również piszę

"To jest to miejsce.
Przysięgam!
Jeszcze wczoraj tu
byłem!
Nie nadążałem zrywać kwiatów dla przeznaczenia.

Te obrazy i dźwięki…
…poprzysięgałem im wierność po grób,
a one,
że zawsze będę miał swoje miejsce na ziemi.

To na pewno gdzieś tu!
Oddałbym głowę!
Jeszcze wczoraj…
…byłem dobrym człowiekiem..."


Dzięki za wizytę i wymianę poglądów.

[Jabrzemski]

który pisze, że kocha deszcz,

bo wtedy ulice się wyludniają.

Jedyne, co cieszy.
Poza tym tekst jest nużący, a kuriozalne zrywanie kwiatów odstręcza.
Przykro mi.

[Sede Vacante]

Ok, rozumiem. Bez żalu oczywiście z mojej strony:)
Ale czemu zrywanie kwiatów jest tutaj kuriozalne? Może Pan sprecyzować?
I druga sprawa - czyli zwyczajnie, nic ciekawego? Ten wiersz? Nuda?
Pytam bez złośliwości, zastanawiam się gdzie popełniłem błąd, to może być cenna wskazówka na przyszłość.

[Jabrzemski]

Mogę.
Zrywanie kwiatów dla przeznaczenia, z grubsza odpowiada zbieraniu grzybów dla losu - różnica jest subielna i sprowadza się do spektakularnej roli muchomora sromotnikowego.
Tekst nuży, jak zazwyczaj nużą reminiscencje przywoływane w teatralnej, napuszonej formie.
Tu byłem i się zemściłem; na czytelnikach - wierszem.
Balon napompowany egzaltacją szybko odleci w niebyt literacki, co wyraźnie widzę oczyma duszy mojej.
Głowa do góry! Jestem wymagającym błaznem.

[Abi]

lubisz cięcia, więc skąd takie nad...

• • to miejsce
    gdzie wczoraj zrywałem kwiaty
    przeznaczeniu
    
    dźwięki i obrazy
    
    poprzysięgałem im wierność po grób
    a one że zawsze będą miejscem na ziemi
    
    na pewno gdzieś tu
    oddałbym głowę
    
    jeszcze wczoraj
    byłem dobrym człowiekiem
    
    ktoś ukradł mi zdolność przesładzania prawdy
    ten skurwiel
    piszący że kocha deszcz
    
    bo wtedy
    ulice się wyludniają

przepraszam za abiśkowe fokstroty,
gdy
mijamy się...

/A\

[Ania ayalen]

Jabrzemski, a ja.mam wrazenie ze to ten twardziel w Tobie broni twardziela z wiersza...w kupie latwiej ukryc te swoja bezbronna miekkosc!?
Sede, bardzo autentyczne sa te slowa, i czuc w nich bolesna prosbe. O co? O wyciagniecie ze skorupy...?Gratuluje odwagi zmierzenia sie ze soba, nie kazdego na stac. Trzeba byc naprawde ze stali zeby pozwolic sobie na slabosc. Twardzieli rzna najczesciej mieczaki. Tylko prawdziwa sila nie wstydzi sie lez.

[Sede Vacante]

Aniu - piękne słowa, dziękuję.
Panie Jabrzemski - również dziękuję. Teraz rozumiem, ale nie bardzo wiem, jak mógłbym zmienić wiersz, by pozostawić swoje myśli, więc na siłę nie kombinuję. Ale naprawdę, dziękuję za poświęcenie czasu. Mógł Pan przecież nic nie napisać, a pochylił się Pan nad tym wierszem
Abi - oj, takie ścinki całkowicie dla mnie zmieniają kontekst wiersza, ukrywają jego historię tak głęboko, że już nie wiadomo o co chodzi, więc dzięki, ale pozostanę przy swoim.
Ale wszystkim

[Ania ayalen]

widzisz, kwiaty wciaz zakwitaja, i pachna jak.tamte.Tylko jakos ludzie wedrujac przez czas przestaja dostrzegac piekno rozy, pochylaja glowy widzac kolce przede wszystkim. A szkoda, przeciez te kwiaty sa dla oczu, jaki.sens mialoby piekno.bez nas? Biegnac w deszczu a nie uciekajac przed deszczem...