Pracoholik

[Toyer]

Czasami czas bawi się latami
w grę zwaną życiem
spotyka się z mężczyznami i kobietami
dając wybór jak spędzić dzień
jest wielki bo odwieczny

od niego wszystko się zaczęło
a co było wcześniej
jest tylko wspomnieniem
magicznym kręgiem karuzeli

czas czasu nie liczy
jego nic nie obchodzi
z każdą minutą ucieka
w nieznaną przestrzeń

zawsze pracuje tak samo
swoim równym tempem
pracoholik z niego
od podpisania umowy z Bogiem
nie był jeszcze na urlopie

[Gloinnen]

Przyzwoity wiersz, pomijając początek, który odstrasza z lekka - "grą zwaną życiem" - usunęłabym ten banał z tekstu, dalej jest już coraz ciekawiej.

Czasami czas bawi się latami
w grę zwaną życiem
spotyka się z mężczyznami i kobietami

"niekiedy czas bawi się latami
gra w berka mówiąc że to życie
spotyka mężczyzn i kobiety"

Przykładowa propozycja ---> usunęłam z pierwszego wersu dużą literę (niepotrzebna), rym "latami/kobietami" - fatalnie brzmiał, no i "grę zwaną życiem" zastąpiłam innym obrazem - ale oczywiście kombinuj sam...

dając wybór jak spędzić dzień
jest wielki bo odwieczny

"jest" ---> usunęłabym (żeby uniknąć powtórzeń w kolejnych fragmentach), tym bardziej, że według mnie można lepiej dzięki temu wyeksponować wieloznaczność ostatniego wersu w strofie.

czas czasu nie liczy
jego nic nie obchodzi

"nic go nie obchodzi" ---> chyba lepiej, bez akcentowania zaimka...

zawsze pracuje tak samo
swoim równym tempem
pracoholik z niego
od podpisania umowy z Bogiem
nie był jeszcze na urlopie

Końcówka - rewelacyjna.


Popracuj jeszcze nad tym wierszem, może być naprawdę dobry, ze świetną pointą.

Pozdrawiam,


Glo.