Nie chce posiadać zegarka

[Marcin Sztelak]

Ten na wieży wciąż mierzwi i mierzy.
Wbrew rozlicznym petycjom do najwyższych
instancji, litrom wypitym na pohybel, na zgon.

Gdzieś biją dzwony, przeciągle, w wiatr.
Już się nie boję, okna otwarte na oścież,
niebo poryte błyskawicami, w tę noc
świat zalany jak pijak z długim stażem.

Bełkoczemy więc wspólnie, zmęczeni obrazem
naszych twarzy wrysowanych w mrok.
Krzykiem się dławiąc: niech sobie płynie,
czerwona podszewka, diabeł pod skórą, wytarta
odzież wierzchnia nas uratują.

I wszystko już dobrze, pomijając:
poranne piekło w żołądku, na pobudkę przeklęte tik tak.

[Gloinnen]

Bardzo mi się spodobał ten wiersz, podczas kilkakrotnej lektury nic mi się nie rzuciło w oczy.
Świetny opis świata widzianego w pijackim zwidzie. Chociaż akurat to pijaństwo potraktowałabym mniej dosłownie. Być może chodzi o inny rodzaj upojenia: człowiek przecież potrafi odurzyć się miłością, nienawiścią, strachem, władzą, smutkiem, radością...

Gdzieś biją dzwony, przeciągle, w wiatr.
Już się nie boję, okna otwarte na oścież,
niebo poryte błyskawicami, w tę noc
świat zalany jak pijak z długim stażem.

Bełkoczemy więc wspólnie, zmęczeni obrazem
naszych twarzy wrysowanych w mrok.

Wizja mocno wpisana w klimaty dekadenckie. Najlepszy w moim postrzeganiu fragment utworu. Obrazowy, świetnie oddający opisywany nastrój i stany mentalne peela.

I wszystko już dobrze,

Ewentualnie tutaj zrezygnowałabym z "i", ale to drobiazg, a może się mylę?

Pozdrawiam,


Glo.