kryptyk z zadupia

[Napoleon North]

dzisiaj idę
nie wiem gdzie i po co
jak kret przez Jerozolimę
bez skruchy i wiary
ateista pełną gębą

w uszach szumi wczorajszy wiatr
nad głową szybują myśli
nieroztropnie jest je łapać
parzą

może jestem opętany ...
tak jestem śliwowicą

[Gloinnen]

Niezłe.

Trochę groteski w tym, ale śliwowica na końcu - rozbraja...

Sugeruję jedynie usunięcie wielokropka (skoro wiersz generalnie bez interpunkcji) i zmianę wersyfikacji w poincie:

może jestem opętany ...
tak jestem śliwowicą

może jestem opętany
tak jestem

śliwowicą

Jeden z bardziej udanych Twoich wierszy.


Tylko tytuł trochę mylący. "Krytyk z zadupia" - czy chodzi o krytykę religijną? Krytykę dogmatów? O tzw. "przaśny", prymitywny sceptycyzm, właściwy prostaczkom? (Którzy najczęściej właśnie rozumują bardzo zdroworozsądkowo, więc trudno jest im wcisnąć przysłowiowy kit...)

EDIT: Właśnie doczytałam tytuł - "kryptyk z zadupia" - ale to mi jeszcze bardziej miesza w głowie, no ale... licentia poetica...

Glo.

[lczerwosz]

nie wiem gdzie i po co

albo nie wiem dokąd i po co
albo nie wiem którędy i po co, wiem, teraz mówi się - gdzie idziesz.

jak kret przez Jerozolimę

Kret się kojarzy z kimś, kto się chowa a jednak działa, tzw. krecia robota. Kret występuje w grupach przestępczych - policyjna wtyka. Czy ma to związek, czy przypadkowe znaczenia.

bez skruchy i wiary
ateista pełną gębą

Dlaczego ateiści przywiązują taka wagę do Jerozolimy, jakby wbrew swojemu ateizmowi chcieli właśnie tu ogłosić swoje Credo czyli wyznania swojej anty-ale-wiary.

w uszach szumi wczorajszy wiatr

Wczorajszy wiatr, to przebrzmiałe już hasła i myśli.

nad głową szybują myśli
nieroztropnie jest je łapać
parzą

A jednak. Parzą, nie przebrzmiały widać, PL się obawia ich, nie taki ateista, za jakiego się podaje, bardziej poganin w sensie religijnym a nie kulturowym.

może jestem opętany ...
tak jestem śliwowicą

Śliwowicą pijany, się kojarzy. I opętany pragnieniem wyróżnienia się z tłumu pokornie pielgrzymujących. Coś takiego odczuwam, taka manifa.