Bogacenie się

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Bogactwem nie tylko wymyślne figury,
mieniące się złotem statuy.

Życiem się możesz ucieszyć,
gdy się nawet wyzbędziesz srebra, świecidełek,
i ruszysz, by zgłębiać księgi tych ubogich.

Będziesz móc się cieszyć bogactwem
bez wstydu, że doglądasz tylko swoich spraw,
bo to, co w Twej duszy się uzbiera,
łatwo ruszy między wszystkich,
bo to, co wykształcisz w swym ciele i duchu,
i tobie i innym uprości drogę życia.


A tu z małymi zmianami:

„Bogacenie się.”

Bogactwem nie tylko wymyślne figury,
mieniące się złotem statuy.

Życiem się możesz ucieszyć,
gdy się nawet wyzbędziesz srebra, świecidełek,
i ruszysz, by zgłębiać księgi tych ubogich.

Możesz się cieszyć bogactwem
bez wstydu, że doglądasz tylko swoich spraw,
bo to, co w duszy się uzbiera,
bo to, co wykształcisz w swym ciele i duchu,
uprości drogi życia.

[Alek Osiński]

tych ubogich.

jakich ubogich?

[Sede Vacante]

Delikatnie przegadane moim zdaniem, okroiłbym.

Bogactwem nie tylko wymyślne figury,
mieniące się złotem.

Życiem się możesz ucieszyć,
bez srebra i świecidełek.
Rusz, by zgłębiać księgi ubogich.

Ciesz się bogactwem
bo to, co w duszy,
co wykształcisz,
uprości drogę życia.

Tak moim zdaniem lepiej. Ale możesz zmienić na swój sposób, byle za dużo zbędnych słów nie było, jak w oryginale. Nie dopowiadaj też wszystkiego konkretnie, pozostaw pole do namysłu i własnych interpretacji.

[Bonsai(Tomasz Socha)]

jakich ubogich?

Ogólnie wszystkich :P.
No, ale taką konstrukcję wymyśliłem, myślałem, że fajna . Dzięki za komentarz .

Sede, świetnie, że wpadłeś, bardzo mi miło znowu poczytać Twoje słowa . Ten wiersz jest, jak przeważnie, przeróbką starego tekstu, który... no, był słaby .No, ale i ten jeszcze przerobię jakoś. No, coś się z ostatnią strofą udało przerobić.

Dzięki wielkie, że wpadliście.