Ostatni

[Jarek B]

wyrzuceni z własnego domu
zamieszkali w lasach
z własnym cieniem
dzieląc chleb
oczy w mroku
odbijały światła okien
dłonie stygły na zimnej stali

dookoła śpiewały kosy
drzewa płakały od nowych ran
tańczyły szubieniczne powrozy
zgrzytały klucze zamkowych zasuw

obok stał dom
stał kain
stał świat

legli na progu
zdeptanej wolności

[marta zoja]

Wiersz, który dotyka blisko moich przeżyć.....żołnierzy wyklętych.....nic jeszcze o nich nie napisałam, a w Twoim wierszu jest wszystko....las....wygnanie....odrzucenie....i dom tak blisko....a daleki, widziany z okien więzienia....Dziękuję Tobie, za wszystkie słowa....są wielkie i doniosłe w swej wymowie....Z szacunkiem Zosia

[Jarek B]

...miło:)pozdrówka

[Gloinnen]

Skojarzyło mi się z Żołnierzami Wyklętymi...

[Ewa Włodek]

a mnie - generalnie z partyzantką i tym co jej - jako zjawisku - towarzyszy nieustannie: zagrożenie, samotność, głód - i cz ęsto - frustracja, że nie wszystko stawało się takim, jakie sobie - wymarzyli...
Bliski mi temat. Podoba mi się sposób ujęcia...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[P.A.R.]

położyli się na progu
zdeptanej wolności

legli


wart polecenia
i nie tylko
uporać się z takim tematem bez wpadania w banał

[coobus]

obok stał dom
stał kain
stał świat

Poruszasz... zapalasz znicz gdzieś tam w polu. Zatrzymujesz pięknym słowem. Z moje strony słowa uznania, pewnie i wdzięczności

[anastazja]

obok stał dom
stał kain
stał świat

położyli się na progu
zdeptanej wolności

Bardzo ujmujący wiersz

dookoła śpiewały
drzewa płakały od nowych ran
tańczyły szubieniczne powrozy
zgrzytały klucze zamkowych zasuw

osobiście przeszkadzają wielokrotnością, w jednej strofie trochę dużo.

Pozdrawiam.

[jarewa]

Bardzo lubie poezje Jarka B. ten wiersz też podoba mi się chciałabym więcej poczytać wierszy Jarka B muszę przysiąść i zapoznać się z tą poezją. Same zachwyty!!!!!! Tak trzymać!!!!!

[Jarek B]

...Dzięki:)...miło że się podobał.

P.A.R -masz rację chyba lepiej legli