na okrętę

[Nilmo]

wczoraj jedliśmy
z sąsiadem kiełbasę
niesmaczną
jak żart o żydzie dla żyda

ona wyszła
o jedenastej z trzaskiem
spadło ze stołu pół litra
zdzira

wieża Babel

bal masek

moja wina

staję w kolejce po kiełbasę

[Bonsai(Tomasz Socha)]

ona wyszła
o jedenastej z trzaskiem

Wyszła z trzaskiem...
A może lepiej"

"wyszła o jedenastej
trzaskając hucznie drzwiami"

Myślę, że to porządniejsze .
Poza tym małym zamętem wszystko jest bardzo fajnie .

[anastazja]

wieża Babel

bal masek

moja wina

staję w kolejce po kiełbasę

dwie pierwsze super, jakoś nie mogę przekonać się do końcówki?

[Ewa Włodek]

"na okrętkę" - tak mawiano na byle jakie, niestaranne zszycie, takie - na aby-aby lub jeszcze gorzej. I takie zycie - byle jakie, na aby-aby pokazałeś w tym wierszu. I to, że peel ma je jakby na własne zyczenie, a w każdym razie - to sugeruje "moja wina" z pointy...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Bożena]

staję w kolejce po kiełbasę

- staję-czy stoję- albo przystaję w kolejkę- ustawiam się w kolejkę- no już sama nie wiem

chciałam trachnąć tego robaczka po lewej papuciem

a z nauki- nici - potrzebne do okrętki-

[Nilmo]

Dziękuję za pomocne komentarze i sugestie.
Co do znaczenia tytułu to jest to po prostu w slangu "na okrągło" , "w systematycznie powtarzających się cyklach" itp., czyli tak jak to opisała Ewa- "na okrętkę". Korzystałem ze slangu w tym wypadku, nie dla oryginalności, a raczej aby oddać klimat środowiska w jakim toczy się temat. Wierszyk pochodzi z cyklu jaki kiedyś sobie pisałem, o życiu toczącym się wokół staromiejskich podwórek.
Przepraszam że nie wrzuciłem jakiejś "nowości", ale od kilku miesięcy zaprzestałem pisania (być może czasowo), a komentując Wasze wiersze pomyślałem sobie że sprawiedliwie byłoby rzucić i Wam coś na pożarcie.
Jeszcze raz bardzo wszystkim dziękuję.
P.S.
A robaczka proszę papuciami mi nie tykać. On sobie biega z pracy do domu, z domu do pracy, bo ma na utrzymaniu rodzinę. Głupio byłoby się nim brzydzić, nie?

[Sede Vacante]

Rewelacyjny wiersz.
(nie łączę rozmów z poza tematu z sobą, więc oceniam szczerze i na spokojnie, bez interesowności, oraz celowości, żeby coś "ugrać")
Bardzo podoba mi się ważenie słów. Spokojnie,z opanowaniem, wiersz nie spieszy donikąd, czytelnik może czytać powoli, dozując sobie napięcie z wersu na wers.
Styl niezwykle urzeka.
"Żyda" rymuje się z "zdzira", ale subtelnie, jakby przypadkiem. To komponuje się tak ciekawie, że czytanie sprawia jeszcze większa przyjemność. Potem krócej - wyliczanka. To lubię, sam często używam. Taka zmiana tempa z wolnego na bardzo wolne i kolejne znaczenia do rozszyfrowania.
No i ostatni wers - dobry zabieg z powracaniem do początku. koło się zamyka i wszystko smaczne.

Styl - rewelacja!

Co do samej historii - według mnie wiersz o fałszywych, brudnych relacjach z otoczeniem, gdy niby ludzie żyją z sobą, bo akurat tak wygodnie. Pomagają sobie, odwiedzają się, rozmawiają, ale tak naprawdę mają siebie w dupie i najchętniej by się pozabijali. Nie robią tego, bo są sobie potrzebni. A potrzeba i wygoda w danej chwili czyni z wrogów sojuszników, ale to wszystko nie przestaje być cholernie fałszywe i na pokaz.

Wszedłem, żeby z ciekawości zobaczyć "co też ten Nilmo, kompan od innej rozmowy, tutaj sobie wypisuje?" i stwierdzam, że bardzo dobrze zrobiłem.

Dla tych, którzy (znów) zarzucą mi tandetne, puste podlizywanie dupy mam tylko jedno słowo, ale to wulgaryzm, więc pozostawiam domysłom.

Świetny wiersz, mam zamiar go polecić.

[Nilmo]

Dziękuję Sede. Cieszę się że nie łączysz tematów, bo podzielam zdanie że odmienne poglądy, ani nie czynią nas wrogami, ani nie powinny miec wpływu na ocenę innych tematów. Mam szacunek do takich ludzi. Interpretacja bardzo bliska moim zamierzeniom. Ciągoty do rymów miałem od zawsze, z tym że z czasem zacząłem się starać, aby odejść od cyklicznego rymowania, do bardziej spontanicznego, a wspomagającego jedynie tekst. W tym wierszu też ich powplatałem trochę. Wyszło jak wyszło. Dziękuję.
P.S.
Ciekawe, że zwróciłeś uwagę na tempo. Przepity umysł, beznadzieja, trwanie, amok...własciwie to samym tekstem, chciałem bardziej pokazać, że nie bardzo jest tu co do powiedzenia czy opisania, poza okazaniem staczania.

[Dante]

W sporej części podzielam opinię sede vacante nt wiersza.
Jedna rzecz mnie tylko zastanawia - czy w kregach, jakie wydaje się opisywać wiersz wiedzą co to wieża Babel i zajmuja sie czymś takim jak bal maskowy.

Pozdrawiam
AD

[Nilmo]

Dzięki za opinie i polecenie.
Dante...od kilkudziesięciu lat, chodzę do wielu bibliotek i wierz mi, że więcej widziałem w nich wypożyczających książki, z "takich kręgów" niż mogłoby się wydawać. Myślę że co najmniej tak wiele, jak wiele widziałem pięknie oprawionych książek, w domach gdzie książka służy jedynie za wystrój.
A jeśli mowa już o kręgach, to wiem że kiełbasą pod wódkę nie gardzą i tzw. wyższe sfery, a sytuacje jak ta wcale nie są u nich czymś wyjątkowym. Mam okna na AGH. Chłopak (przyszły magister - inżynier) leje tuż obok ławki gdzie siedzi kilka takich "przyszłościowych" dziewuszek sącząc piwo. Jedna z nich masuje go po pleckach i śmiejąc się próbuje zajrzeć jakiego on ma. Jeden z obrazków jakie widzę codziennie wieczorami wychodząc na papierosa. Przyszłe elity kraju. Inteligencja i "wyższe kręgi". I to nie wina tego że "teraz mamy takie czasy". Poczytaj "Pamiętnik pilota" Arcta, a dowiesz się jaki poziom reprezentowali polscy oficerowie, którzy prysnęli w 1939 do Francji. Ciemniaki bez znajomości języka, z tematem "dupy i wóda" w centrum. Jak więc widzisz "bal maskowy" trwa wszędzie i dotyczy wszystkich. A wieprzowinę najłatwiej uzyskać, dodając do człowieka wódki. Pzdr.