Grabarz samego siebie

[anastazja]

na udach kobiet zostawiłem
ślady linii papilarnych
obmacując z różnych stron życie
dezynfekowałem alkoholem
skopane obietnice wracały do punktu wyjścia

dziś
bezzębny czas wlecze wyobraźnia o Zośce
dusza trzepocze skrzydłami
lecz odbicie nie pasuje do ulubionych obrazów
zaczynam podróż wzruszeń


wersja druga



na udach kobiet zostawiłem
ślady
linii papilarnych
obmacując z różnych stron
życie
dezynfekowałem alkoholem
wracając do punktu wyjścia

dziś bezzębny czas wlecze
wyobraźnię o Zośce
trzepocząc skrzydłami

zaczynam podróż wzruszeń



10.04.2013

[ono]

na udach kobiet zostawiłem
ślady linii papilarnych
obmacując z różnych stron życie
dezynfekowałem alkoholem
skopane obietnice wracały do punktu wyjścia

dziś
bezzębny czas wlecze wyobraźnia o Zośce
dusza trzepocze skrzydłami
lecz odbicie nie pasuje do ulubionych obrazów
zaczynam podróż wzruszeń


Anastazjo, bezbłednie oddałaś klimat, który mi się bezwiednie tworzył podczas czytania
usunąłem to co wg mnie nieco wysztucznia wiersz - może to i źle , może i dobrze, ale wtedy nie tak skonstruowany tytuł

[Gajka]

Nasteńka

[anastazja]

Dziękuję paniladaco dobry zapis, w takiej postaci można puentę przerzucić na tytuł

Pozdrawiam

[Liliana]

anastazjo, czy zaczynając podróż wzruszeń stajemy się grabarzami samych siebie?
przestraszyłam się,

najserdeczniej pozdrawiam

[anastazja]

anastazjo, czy zaczynając podróż wzruszeń stajemy się grabarzami samych siebie?

wyciągnięty wers z kontekstu, może tak brzmi Liliano. Pewnie zamysł z grabarzem jest mało poetycki, zgodzę się. jeśli tak, możliwe że usunę, poczekam na inny komentarz.

Dziękuję z konkret.

Pozdrawiam

[Ewa Włodek]

"Metr siedemdziesiąt w głąb" - albo peel liczący sobie circa 170 cm wzrostu próbuje zrobić rozrachunek z własnym życiem, albo peel stoi "na progu" (przeciętna glębokość grobu ziemnego - około 180 cm, taka też jest przeciętna długość trumny), i wiedząc o tym - czyni spowiedź życia przed samym sobą...Takie mi się refleksje nasunęły przy lekturze, Anastazjo...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[anastazja]

Dokładnie Ewuniu, stoi nad grobem swojego życia.
Dziękuję, za Twoją obecność, pozdrawiam z uśmiechem

[Maryla Stelmach]

lubie wspomnienia, one sa jak dobre duszki pochowane w zakamarkach. pozdrawiam an.

[coobus]

...zostaje mi zbyt wiele mil
złożonych ślubów sto
jak przetrwać tę kolejną noc
na tysiąc pieszczot w głąb...
/Cohen/

U mnie takie skojarzenie - piękna ballada w wykonaniu Kasi Groniec. I też nie optymistyczna.
Jak zawsze dla Ciebie